به مناسبت ۱۶ آذر، انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسی خواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی با انتشار بیانیه ای به حاکمان ایران هشدار داده است که دست از "خیره سری" بردارند.
به گزارش دانشجونیوز، در قسمتی از این بیانیه آماده است: "به عنوان اولویت خواسته ها و مطالباتمان خواهان آزادی و حفظ امنیت جانی دانشجویان در بند و برچیدن بساط نهاد های نظامی و شبه نظامی از دانشگاه می باشیم و تا تحقق این امر خواهیم ماند و ضمن محکوم نمودن تعرض و سرکوب سراسری دانشگاه خصوصا طی دو سال اخیر بر عهدی که با یاران دبستانی در بندمان بسته ایم، وفادار خواهیم ماند."
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
در آستانه ی 16 آذر قرار داریم و همچنان دوستانمان، این فرزندان پاک ایران در پشت میله های زندان به جور حاکمیت اسیرند. نخبگان کشور از تحصیل محرومند و سازندگان ایران راهی جز مهاجرت از کشور و پناه بردن به دنیای خارج را ندارند. فضای دانشگاه ها آکنده از اختناق و سرکوب است و فضای شادابی و پویایی دانشجویی متاثر از جو پلیسی از بین رفته و رخوت و سکوتی سرد، پاییزمان را سخت دلگیر نموده است. در شرایطی که خیزش عظیم ملت ایران هر روز به آتشی گسترده تر در زیر خاکستر تبدیل می شود، مسئولان امر در خواب غفلت به سر می برند و از سر هوسرانی به بازی بر سر منافع ملت ایران می پردازند.
در این فرصت بر خود لازم می دانیم تا بار دیگر یاد و خاطره عزیزان از دست رفته مان در خیزش ملی علیه استبداد و خود رایی حاکمان مطلق گرای ایران را گرامی بداریم و با بازماندگانشان همدردی نماییم که آنها همچون پاره ی تنمان بودند. بر خود لازم می دانیم تا بار دیگر فریاد اعتراض عزیزان دربندمان را به گوش ملت ایران و دانشجویان کشور برسانیم و استواری و استقامتشان را ارج نهیم. بر خود می دانیم با کلیه ی آحاد ملت که در این زمانه ی سختی و فشار زندگی ناشی از ظلم و حاکمیت غیر مشروع و ناکارآمد مشقتها را تحمل میکنند، همدردی بنماییم و بار دیگر فریاد همبستگی ملی را به گوش همگان برسانیم.
اینک که در پس چهرهی حیات دانشجوییمان، غبار فسردگی ناشی از بر زمین ماندن خواستههای بر حقمان، بر روح و جانمان نشسته بر این گمانیم که می باید فصلی دیگر از گفت و گوی دانشجویی و ملی با یکدیگر را بگشاییم. در بحبوحه ی جنگ و جدال حکومتیان با یکدیگر، بر ماست که خود را باز یابیم، آنچه که باید بدان دست یابیم را باز شناسیم، مسیر آینده ی زندگیمان را چه در عرصه ی اجتماعمان و در چه در عرصه ی حیات شخصیمان ترسیم سازیم و با روندی دیگرگونه به مقاومتی متفاوت در برابر ساختارهای ناکارآمد و حاکمان کوته فکر روی آوریم. بر ماست که با به راه انداختن موجی از صحبت، هم اندیشی و هم نوایی با یکدیگر از حیات شخصی تا جلوه های اجتماعی حیاتمان، رونقی دوباره به آنچه تلاش در راستای رسیدن به جامعه باز، پویا و رو به توسعه می نامیم، ببخشیم. آنچه بر ما گذشته تجربه ای توامان از امید و حرکت، تجربه ای از تصلب قدرت و نخوت حاکمان در برابر زندگی شایسته، تجربه ای از مقاومت در برابر قدرت بر اساس شادابی و خلاقیت و امید و قدرت متقابلمان و تجربه ای از حس تلخ قرار گرفتن در موقعیت سخت سرکوب همه جانبه و حکومت پلیسی بوده است. در عصری که امواج پیشرفت و توسعه جهانی همه چیز را دگرگون نموده و فرصتی برای هدر رفتن در اختیار انسان ها نمانده، نمی توانیم به سکوت و رخوت، روزهای طلاییمان را به دست امیال هوسبازانه و نخوت حاکمان مستبد بسپاریم و فرصت ها را از کف دهیم.
ما در این زمانه ی عسرت و سختی به مقاومتی متفاوت می اندیشیم. امروز شایسته است با یادآوری اصول زندگی مان مبتنی بر انسانیت، آزادی خواهی، رعایت حقوق یکدیگر، دفاع از حقوق مظلومین، روابط مبتنی بر شرافت و آزادگی، سبک زندگی بر پایه های شادی و امیدواری، جهانی فکر کردن و عمل بر اساس منافع ملی راستین کشور ایران به رونوشت شایسته جامعه ایرانی رنگ همه گیری، گسترش و تفوق بزنیم و رونوشت رسمی مبتنی بر جهل و دروغ، ظلم و خود پرستی و کینه و نخوت را به گوشه ای از انزوا که مستحقش می باشد، سوق دهیم. بدیهی است در شرایطی که حکومت پلیسی با پیش گرفتن روش سرکوب و اختناق هیچ گونه فعالیت و کنش جمعی را بر نمی تابد و پنجه های خود را دیگر حتی در لفافه ای نمی پوشاند، راه و عمل ما نه می تواند مبتنی بر فدا کردن خون عزیزانمان باشد و نه می تواند انزوا و مرگ تدریجی باشد. ما بر این هستیم که شور زندگی، تلاش جهت افزایش آگاهی جمعی، حفظ ارتباطات، دامن زدن به گفت و گوهای عمومی و گروهی و آمادگی جهت بهره برداری از فرصتهای شکل گیری فضای فعالیت سیاسی آزادانه، آفت استبداد حاکمان امروزی ایران و جریان هدایت کننده پروژهی تباهی ملی می باشد.
انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسی خواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران بار دیگر حاکمان سرخود را انذار می دهد که دست از خیره سری بردارید و با توبه از کردهی خود، بساط هوسرانیتان را جمع کنید، مناصب اشغالیتان را به صاحبان اصلیش پس دهید تا دلسوزان و بزرگان کشور اوضاع نابسامان فعلی را درمانی مقطعی نمایند و هدایت مملکت با برگزاری انتخابات آزاد و سالم بر اساس قواعد نوین، انسانی و مبتنی بر دموکراسی به دست نمایندگان واقعی ملت ایران سپرده شود. همچنین به عنوان اولویت خواسته ها و مطالباتمان خواهان آزادی و حفظ امنیت جانی دانشجویان در بند و برچیدن بساط نهاد های نظامی و شبه نظامی از دانشگاه می باشیم و تا تحقق این امر خواهیم ماند و ضمن محکوم نمودن تعرض و سرکوب سراسری دانشگاه خصوصا طی دو سال اخیر بر عهدی که با یاران دبستانی در بندمان بسته ایم، وفادار خواهیم ماند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر