اگر تا چند سال پیش مرزبندیهای تصنعی مانند داخل و خارج، چپ و راست، جمهوری خواهی و مشروطه طلبی، مخالفان رژیم را از هم جدا میکرد، اینک دو نظر تعمیر یا تغییر جمهوری اسلامی، نه تنها بین گروهها بلکه گاه درون آنها به جدایی دامن میزند! چه در داخل و چه در خارج، چه در چپ و چه در راست، چه در میان جمهوری خواهان و چه در میان مشروطه طلبان، و حتا درون و پیرامون خود رژیم، «نظریه» و ترفند اصلاح رژیم به چوب لای چرخ تغییر رژیم و مهمترین مانع اتحاد عمل مخالفان جمهوری اسلامی تبدیل شده است.
*****
«انتخابات» در شرایط تحریم
اشتباه نکنید. منظورم تحریم «انتخابات» نیست بلکه تحریم فراگیر و همه جانبه اقتصادی و حقوق بشری است که رژیم ایران در محاصره آن قرار گرفته است.
تحریم نمایش «انتخابات» در این شرایط از یک سو برخی را به تکاپوهای مذبوحانه برای توجیه سیاستها و توصیههای شکست خورده خویش واداشته تا این بار بر خلاف تشویق به مشارکت، حرفی نیز برای «تحریم» داشته باشند، به ویژه پس از زمانی که میرحسین موسوی و مهدی کروبی نیز اعلام کردند امیدی به «انتخابات» پیش رو ندارند و عملا راه تبلیغ مشارکت در آن را بر کاسههای داغتر از آش، که به ویژه در خارج کشور فعال هستند، بستند!
از سوی دیگر، شرایط تحریم، گروههای پراکنده موسوم به «اصلاحطلب» و یا افرادی مانند محمد خاتمی رییس جمهوری اسلامی پیشین را واداشته تا در پی «تأمین ارزشهای اصیل انقلاب اسلامی» به توجیه شرایط موجود پرداخته و با طرح برخی مطالبات بدون برنامه و تضمین عملی، که در بهترین حالت، فقط میتواند مشارکت خود آنان را در «انتخابات» تأمین کند، بار دیگر به میدان بیایند.