جنبش دانشجویی همواره نقش مهمی در مبارزه علیه استبداد حاکم بر ایران و تلاش برای دستیابی به آزادی و دموکراسی ایفا نموده است. از سویی دانشجویان نیز همواره در معرض تهدید و سرکوب حاکمیت قرار داشته اند. ١٦ آذر امسال نیز در حالی فرا می رسد که شمار زیادی از دانشجویان در زندان، به احکام طولانی مدت حبس محکوم شده و تعداد زیادی از دانشجویان نیز در سال های اخیر ار تحصیل محروم و از دانشگاه اخراج شده اند. در همین راستا و در آستانه روز دانشجو، با علی افشاری، عضو پیشین شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و انجمن اسلامی دانشگاه پلی تکنیک تهران، پیرامون وضعیت جنبش دانشجویی ایران به گفت و گو نشسته ایم.
علی افشاری در مورد تاثیر فضای کشور پس از انتخابات ریاست جمهوری بر وضعیت کنونی جنبش دانشجویی می گوید: "تشدید فضای امنیتی، کاهش آستانه تحمل حکومت برای فعالیت های انتقادی و اعتراضی و مسدود شدن عرصه های رسمی بر روی نیرو های جامعه مدنی از یک سو میراث جنبش سبز است اما از سوی دیگر اشتیاق برای رهایی و سست شدن بنای استبداد و میل به مبارزه را افزایش داده است. این فضا، جنبش دانشجویی را عمیقا تحت تاثیر قرار داده است. در فضای ساکن و راکد کنونی که حکم خاکستر زیر آتش را دارد، دانشجویان به طور نسبی فعال ترین بخش جامعه هستند که مشعل مقاومت را فروزان نگاه داشته اند."
متن کامل مصاحبه دانشجونیوز با علی افشاری در ادامه آمده است:
١- در تاریخ معاصر ایران، جنبش دانشجویی همواره نقش مهمی در مبارزه علیه استبداد حاکم ایفا کرده است. به نظر شما ویژگی برجسته جنبش دانشجویی از ١٦ آذر ١٣٣٢ تا به امروز چیست.
به نظر من فقدان توسعه سیاسی و ساختار استبدادی و اقتدار گرای دولت و استقبال دانشجویان از پرداخت هزینه بستری است که باعث برجسته شده جنبش دانشجویی شده است. پای بندی به نگرش انتقادی و سنت روشنگری دانشگاه، حق طلبی و اجتناب از دگماتیسم و گشودگی به روی افق های تازه در کنار آرمانگرایی و حلقه اتصال نخبگان و توده مردم ویژگی های اصلی است که نسل های مختلف دانشجویی را به هم پیوند می دهد.
٢- انتخابات پیشین ریاست جمهوری یکی از شدیدترین بحران های جمهوری اسلامی پس از پیروزی انقلاب به شمار می رود و تاثیر زیادی هم بر آرایش نیروهای سیاسی و جنبش های اجتماعی داشت. از دیدگاه شما، انتخابات سال ١٣٨٨ چه تأثیر عمده‌ای بر جنبش دانشجویی و یا فعالین دانشجویی برجا گذاشت.
تشدید فضای امنیتی، کاهش آستانه تحمل حکومت برای فعالیت های انتقادی و اعتراضی و مسدود شدن عرصه های رسمی بر روی نیرو های جامعه مدنی از یک سو میراث جنبش سبز است اما از سوی دیگر اشتیاق برای رهایی و سست شدن بنای استبداد و میل به مبارزه را افزایش داده است. این فضا، جنبش دانشجویی را عمیقا تحت تاثیر قرار داده است. در فضای ساکن و راکد کنونی که حکم خاکستر زیر آتش را دارد، دانشجویان به طور نسبی فعال ترین بخش جامعه هستند که مشعل مقاومت را فروزان نگاه داشته اند. به نظر من انتخابات ٨٨ و سرکوب خونین و گسترده اعتراضات و ناکامی جنبش سبز یک نقطه عطفی است در سیر فعالیت های جنبش دانشجویی در دوره پسا اصلاحات. فعالیت رسمی و علنی از طریق تشکل های دانشجویی شناخته شده به پایان خود رسید. سیری که از اواخر دوره ریاست جمهوری خاتمی شروع شد و در آغاز دوره دهم ریاست جمهوری به پایان رسید. از این رویداد به بعد شکل فعالیت و حضور سیاسی و اجتماعی جنبش دانشجویی دچار دگردیسی شده و تحولات کیفی و کمی پیدا می کند تا به سمت فعالیت غیر رسمی ، غیر متمرکز ، شبکه ای و پوشیده میل بکند. البته هنوز فعالان دانشجویی در دوره گذار و فترت بسر می برند و به نوعی می شود گفت دوره گذار بحرانی و طولانی شده است. آنها هنوز نتوانسته اند راهبرد ها و روش های متناسب با شرایط جدید را پیدا کرده و در فضای دانشجویی جا بیندازند.
٣- با توجه به فروکش کردن اعتراضات مردمی و افزایش هزینه فعالیت های دانشجویی، در شرایط کنونی، نقش جنبش دانشجویی را در اعتراضات مردمی ایران چگونه می بینید.
معمولا وقتی جامعه دچار رکود سیاسی می شود نقش جنبش دانشجویی در حفظ و هدایت جو اعتراض برجسته تر می گردد. در حال حاضر زنده نگاه داشتن فضا و تداوم مقاومت در برابر تهاجم استبداد دینی ضرورت دارد. اما پیش از آن حفظ عرصه عمومی در دانشگاه و حفظ موجودیت جنبش دانشجویی و نقادی در دانشگاه در اولویت است. جنبش دانشجویی نباید اجازه بدهد روحیه دانش آموزی در دانشگاه ها گسترش یابد. در مقطع کنونی به دلیل فشار هی اطاقت فرسا نباید انتظارات زیادی داشت. رویکرد حد اقلی با تاکید بر بازسازی و تدوین راهبرد و شکل فعالیت تازه در داخل دانشگاه ها و جلب اعتماد بخش های مختلف دانشجویان می تواند کارساز باشد.
٤- نظر شما در مورد تاثیرات منفی و یا مثبت فراخوان تشکل ها و دانشجویان خارج از کشور برای بزرگداشت روز دانشجو چیست.
این حرکت ها مفید است و کلا فعالیت و برنامه هایی که توسط دانشجویان خارج از کشور انجام بشود، باعث دلگرمی و تشویق دانشجویان داخل می گردد. ولی فراموش نکنیم که این فعالیت های نمادین به هیچوجه جایگزین و بدیل کنش های دانشجویی در دانشگاه های داخل کشور نیست. در خصوص اکسیون های خارج از کشور نیز باید دقت نمود که ظرفیت لازم برای فعالیت وجود داشته باشد. و گرنه اگر فراخوان هایی بدون محاسبه دقیق داده شود و عملی متناسب با ان فراخوان ها مشاهده نشود، آنوقت تاثیر منفی بر جا خواهد گذاشت.
۵- با تشکر از وقتی که در اختیار ما قرار دادید. در پایان اگر صحبتی با مخاطبان دانشجونیوز دارید، بفرمایید.
من از شما ممنونم و بابت زحمتی که در انعکاس اخبار و مطالب دانشجویی می کشید سپاسگزارم.
دانشجو نیوز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر