فیلم به امید دیدار ساخته محمد رسولاف که در بخش نوعی نگاه شصت و چهارمین دوره جشنواره کن شرکت داشت، موفق شد جایزه بهترین کارگردان بخش نوعی نگاه و جایزه ویژه فرانسوا شاله را به عنوان بهترین فیلم دریافت کند.
آقای رسولاف خود در مراسم اهدای جایزه غایب بود، اما همسرش به جای او این جایزه را دریافت کرد.
اگر چه گفته شد که او اجازه خروج از کشور را دارد، اما به گفته توزیع کننده فیلم، آقای رسولاف برای سفر به کن نیاز به دریافت "مجوزهای دیگر" داشت و نتوانست به کن برود.
فیلم به امید دیدار را محمد رسولاف، در سکوت خبری، با مجوز وزارت ارشاد در تهران ساخت و به جشنواره کن فرستاد که در آخرین لحظات، در بخش نوعی نگاه جشنواره پذیرفته شد.
این فیلم داستان زن وکیلی است که باردار است و پروندههای وکالتش از او گرفته شده است. شوهرش نیز از کار اصلیاش یعنی روزنامهنگاری بازمانده و برای کار در پروژهای عمرانی به جنوب سفر کرده است اما مخفیانه به نوشتن مقاله ادامه میدهد و برای همین منظور تحت تعقیب قرار میگیرد.
زن فضای کشور را غمانگیز و مثل زندان احساس میکند و راهی جز ترک آن برای خود نمیبیند.
بیشتر فیلم در فضاهای کم نور و تیره داخلی میگذرد. در تمام طول فیلم جز صدای آژیر پلیس و صدای هواپیمایی که نمادی از فرار زن از کشور است و برای او آزار دهنده است، موسیقیای شنیده نمیشود.
با این که این فیلم با مجوز دولتی ساخته شده است، اما ظاهرا به دلیل تغییراتی که رسولاف در فیلمنامه داده، تا کنون وزارت ارشاد پروانه نمایش آن را صادر نکرده است.
جایزه فرانسوا شاله
پیشتر جایزه ویژه فرانسوا شاله به عنوان بهترین فیلم نیز به فیلم آقای رسولاف داده شد.
این جایزه که از بیست سال قبل و به یاد فرانسوا شاله منتقد فیلم سرشناس فرانسوی بنیان نهاده شد، همه ساله به بهترین فیلم بخش نوعی نگاه جشنواره کن تعلق می گیرد.
پیش از این بهمن قبادی دو بار در سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۹ این جایزه را به خاطر فیلم های آوازهای سرزمین مادریام و گربههای ایرانی دریافت کرده بود.
محمد رسولاف در اسفندماه ۱۳۸۸ به اتهام ساخت فیلمی درباره اعتراضهای خیابانی پس انتخابات ریاست جمهوری همراه با جعفر پناهی دستگیر شد که هر دو به تحمل شش سال حبس قطعی محکوم شدند.
جزیره آهنی، گاگومان و کشتزارهای سپید از دیگر ساخته های محمد رسول اف است |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر