«کلام قدرت است. در کشوری که آزادی بیان محدود می‌شود، کلام می‌تواند به سلاح بدل شده و خطرناک شود. در سراسر جهان هزاران نفر از مردم توسط حکومت‌های خود به خاطر بیان دیدگاه‌ها و اعتقادات‌شان زندانی و شکنجه شده یا به قتل می‌رسند.»
لری کاکس، مدیر عفو بین‌الملل در آمریکا، در مطلبی به مناسبت پنجاهمین سالگرد تاسیس این نهاد مدافع حقوق بشر در وب‌سایت «هافینگتون پست» می‌نویسد که امروزه میلیون‌ها نفر از مردم در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا با مبارزه برای خواست‌ها و تلاش برای آزادی و حقوق بشر می‌کوشند روند تحولات را در این منطقه تغییر دهند. «بهار عربی» به خوبی قدرت کلام و قدرت همکاری شهروندان در راه طلب کردن آزادی را نشان می‌دهد.
وقوع و تداوم این خیزش‌های مردمی در کشورهای عربی آئینه‌ای است از سرگذشت سازمان عفو بین‌الملل. این جنبش اجتماعی در روز ۲۸ ماه مه ۱۹۶۱ شکل گرفت. یک وکیل اهل لندن به نام پیتر بننسون اعتراض شخصی خود به نقض آزادی را با دعوت از دیگران برای پیوستن به این اعتراض، به جنبش و نهادی فراگیر بدل ساخت.
او که به شدت از بازداشت دو دانشجوی پرتغالی به خاطر نوشیدن به سلامتی آزادی در دوران دیکتاتوری سالازار تحت تاثیر قرار گرفته بود روشی بسیار ساده، ولی بدیع را برای دفاع از آزادی و مقابله با سرکوب پیشنهاد کرد. بر اساس این پیشنهاد تمام افرادی که به نقض آزادی بیان یا بازداشت و سرکوب اعتراضی دارند با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و با نوشتن نامه و بیانیه اعتراض خود را به گوش حکومت‌ها و افکار عمومی می‌رسانند.
امروزه عفو بین‌الملل به یک نهاد یا شبکه فعال و گسترده بدل شده است که در بیش از۱۵۰ کشور جهان حدود سه میلیون حامی دارد و به خاطر فعالیت‌های خود جایزه صلح نوبل را دریافت کرده است.
لری کاکس می‌افزاید که به این ترتیب سازمان عفو بین‌الملل را باید یکی از اولین شبکه‌های اجتماعی در سطح جهان تلقی کرد. در آن زمان شاید کمتر کسی باور می‌کرد که روش نوشتن نامه‌های اعتراضی بتواند دلسوزان آزادی و مدافعان حقوق بشر را گردهم آورد. درست مثل امروزه که بسیاری در مورد کارآمدی و تاثیرگذاری استفاده از شبکه‌های اجتماعی در اینترنت شک و تردید دارند.
امروزه عفو بین‌الملل به یک نهاد یا شبکه فعال و گسترده بدل شده است که در بیش از۱۵۰ کشور جهان حدود سه میلیون حامی دارد و به خاطر فعالیت‌های خود جایزه صلح نوبل را دریافت کرده است.
عفو بین‌الملل علاوه بر حمایت از زندانیان سیاسی- عقیدتی و افراد دیگری که با خطر سرکوب روبه‌رو هستند، برای پایان دادن به شکنجه و مجازات مرگ، تبعیض و خشونت علیه زنان، تبعیض‌های جنسی و همین طور برای برخورداری همگان از امکانات اولیه‌ای مثل خدمات پزشکی، آموزش، آب آشامیدنی و تغذیه مبارزه می‌کند.
دلیل تمام این بی‌عدالتی‌ها بی‌صدایی افرادی است که مورد بی‌عدالتی قرار می‌گیرند. برای عفو بین‌الملل موضوع اصلی برخورداری تمام انسان‌ها از حق و امکان بیان خواست‌ها و نیازهای خود است. با توجه به رشد و گسترش عفو بین‌الملل راهکار ما هنوز همان سیاست بنیادی این نهاد، یعنی یکپارچه کردن صدای اعتراض تمامی مردم جهان، علیه استبداد و خودکامگی است.
در کشورهایی که بیان عقیده و اعتراض به زندان و شکنجه منجر نمی‌شود وظیفه داریم که از این آزادی برای اعتراض و افشای رژیم‌های خودکامه و سرکوبگر استفاده کنیم.لری کاکس، مدیر بخش آمریکای سازمان عفو بین‌الملل، در ادامه مطلب خود در وب‌سایت «هافینگتون پست» می‌افزاید که در کشورهایی که بیان عقیده و اعتراض به زندان و شکنجه منجر نمی‌شود ما وظیفه داریم که از این آزادی برای اعتراض و افشای رژیم‌های خودکامه و سرکوبگر استفاده کنیم. همه ما باید احساس کنیم که شهروندان جهان هستیم و به سیاستمداران و حکومت‌ها نشان دهیم که در برابر بی‌عدالتی ساکت نخواهیم نشست و از اعتراض و ندای آزادی در سراسر جهان حمایت خواهیم کرد.
امسال پنجاهمین سالگرد تاسیس سازمان عفو بین‌الملل است، پنجاه سال تلاش و مبارزه برای حقوق بشر و آزادی. به این مناسبت یک ویدئوی بسیار جالب و تاثیرگذار با عنوان «مبارزه برای آزادی» تهیه شده که به شکل هوشمندانه‌ای قدرت تک‌تک افراد برای کمک به دفاع از حقوق بشر و آزادی را نشان می‌دهد. این اولین مورد از مجموعه آثاری است که به همت هنرمندان در سراسر جهان و در حمایت از فعالیت‌های عفو بین‌الملل تهیه شده است.
در تمام پنجاه سال گذشته هر نوع حمایت و همکاری کوچک مردم به پیشبرد فعالیت‌های ما کمک موثری کرده است. با ورود به نیم‌قرن دوم فعالیت عفو بین‌الملل باید نیرو و رسالت خود را به یاد بیاوریم و بدانیم که در همکاری با یکدیگر می‌توان مسئله حقوق بشر و آزادی را بیش از گذشته در سراسر جهان مورد تاکید قرار دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر