در ادامه فشار بر بهائیان ایران وجیه الله میرزا گلپور شهروند ۷۱ ساله بهائی، ساکن ساری پس بازجویی با پابند در شهر تنکابن توسط مأموران امنیتی برای تحقیر چرخانده شده است.
نوید گلپور برادزاده این شهروند بهایی در مورد چرخاندن وی در شهر به قصد توهین و تحقیر و با زنجیر به خانه حقوق بشر ایران گفت: «خانم ایشان، روز سه شنبه ۱۳ اردیبهشت ماه توانستند با آقای گلپور ملاقات کنند که در این ملاقات وضعیت جسمی ایشان بسیار بد بوده، آقای گلپور به همسرشان گفته که مورد شکنجه شدید جسمی و ضرب و شتم شدید قرار گرفته به طوری که با لگد به پهلوهایش ضربه میزدند و سرشان را به دیوار می‌کوبیدند، علاوه بر این موارد گفته شده، سه شنبه عصر به پاهای ایشان زنجیر زده و ایشان را در شهر گردانده اند به حالتی که وقتی همسر ایشان فردای آن روز مجددا به ملاقات همسرشان می روند، رد زخمها کاملا مشهود بوده است.»
نوید گلپور ادامه داد: «قضیه اینطور بوده که دو ساعت و نیم ایشان را در شهر با زنجیر و پابند چرخاندند. در این حین بازپرس از ماموران می خواسته که در ملا عام ایشان را کتک بزنند که ماموران این کار را نکردند، اما مدام توهین و تحقیر می کردند. آن‌طور که آقای گلپور به همسرشان گفته اند، بازجو طی مراحل بازجویی برگه ی نوشته شده ای را جلوی ایشان قرار داده و از آقای گلپور خواسته که برگه را امضا کند، اما ایشان حاضر به امضا نشده و گفته‌اند چیزی را که ننوشته ام امضا نمی کنم و دلیل این شکنجه ها هم قطعنا اجبار ایشون به اعتراف بر جرم نکرده است.»
به گزارش «رهانا» سامانه خبری «خانه حقوق بشر ایران» وجیه الله میرزا گلپور هشتم اردیبهشت ماه دستگیر شده بود. نوید میرزا گلپور، برادرزاده ی در مورد علت بازداشت و نحوه ی بازداشت ایشان را به خبرنگار رهانا گفت: »چهارشنبه صبح با منزل ایشان تماس گرفته شد و در ابتدا تماس گیرنده خودشان را دوست ایشان معرفی کردند و خواستند که با ایشان صحبت کنند و در حالی که آقای گلپور در بستر بودند با آنها صحبت کردند و با ایشان گفتند که بازجوی اطلاعات ساری احضارشان کرده و باید خودشان را به ستاد خبری معرفی کنند. با اصرار همسرشان و بنا به این دلیل که اشخاصی که قبلا احضار شده بودند به ستاد خبری برای پاسخگویی به سوالات برنگشته و بازداشت شده بودند، قرار بر این شد که تا مامورین با حکم نیامدند ایشان هم خانه را ترک نکنند. ایشان هم منتظر مانند تا مامورین با حکم بیایند و حدودا یک ساعت بعد، ساعت ۱۲ ظهر، مامورین اطلاعات تماس می گیرند و در نهایت بی احترامی با آقای گلپور صحبت می کنند و ایشان هم مجددا تاکید می کنند که تا حکم احضاریه صادر نشود، ایشان هم به ستاد خبری نمی آیند. بعد از این مامورین با حکم می آیند و ایشان میخواهند که صبح پنجشنبه ساعت ۹ صبح به ستاد خبری اطلاعات ساری معرفی کنند.»
وی ادامه داد: «در مورد علت بازداشت و اتهام ایشان هم هیچ کدام از مراجع پاسخ صریحی به ما ندادند و فقط منشی بازپرس بود که بصورت کلی گفت اتهام ایشان “تبلیغ علیه نظام” است.»
نوید گلپور در مورد کارهایی که در زمان بازداشت برای آزادی این شهروند بهایی انجام داده‌اند به خانه حقوق بشر ایران گفت: «در ابتدا یک نامه نوشتیم و در خواست کردیم که بعلت شرایط سنی ایشان، ۷۱ سال سن دارند و از بیماری قلبی هم رنج می برند همچنین آقای گلپور هفته ی گذشته در بیمارستان بستری بودند و عمل آنژیوگرافی را انجام دادند و باید مراحل درمان را تکمیل بکنند و اینکه طبق مواد ۳۵ و ۳۷ که شرایط برای تمدید قرار باز داشت در آنها آمده، که هیچکدام از آن شرایط شامل حال آقای گلپور نمی شد درخواست کردیم که ایشان را به قید وثیقه آزاد کنند.»
گلپور ادامه داد: «بازداشت ایشان کاملا غیرقانونی بوده. این نامه را پیش دادستان ساری، معاون دادستان، بازپرس ساری، جانشین رئیس کل دادگستری استان مازندران بردیم و با آنها صحبت کردیم اما تنها جوابی که به ما دادند این بود که ایشان را به تنکابن منتقل کردند.بعد از آن ما به تنکابن مراجعه کردیم، با دادستان تنکابن که قاضی پرونده هم هست ملاقات کردیم. ابتدا که اظهار بی اطلاعی می کردند و به ما گفتند که ایشان در تنکابن نیستند اما با اصرار ما، گفتند که در بند عمومی زندان تنکابن هستند. جالب است که بخش عمومی زندان تنکابن جایی است که در آن قاتلین را نگهداری می کنند. خیلی اظهار نگرانی کردیم از اینکه ایشان در بند عمومی باشند. البته از اینکه واقعا آقای گلپور در آن بند هم باشند ما زیاد مطمئن نیستیم، زیرا که لحن صبحت دادستان و تماسی که برای اطلاع از وضعیت آقای گلپور گرفت خیلی عجیب بود.بعد از این، با رئیس دادگستری تنکابن ملاقات کردیم در شرایطی که درخواست آزادی به قید وثیقه را جانشین رئیس کل دادگستری استان مازندران امضا کرده بود و ما این نامه را به رئیس دادگستری تنکابن نشان دادیم، اما ایشان کاملا اظهار بی اطلاعی کردند از وجود چنین زندانی ای! و گفتند که ایشان را منتقل کرده ایم به ساری.»
گلپور در مورد نحوه برخورد مسئولین امنیتی و قضایی به خانه حقوق بشر ایران گفت: «نحوه ی برخورد مخلوطی از بی توجهی، استهزا و توهین بود. در ساری هیچ توهینی انجام نشد و فقط ما را معطل می کردند و تهدید می کردند که اگر مجددا مراجعه کنید با هم خیلی بد صحبت خواهند کرد! ووقتی با همسر آقای گلپور صحبت می کردند پوزخند می زدند؛ اما دادستان تنکابن شروع به توهین و فحاشی کرد که شما مذهب نیستید و دین ندارید و اینکه من اکراه دارم که با شما صحبت کنم و ما را از اتاق بیرون کرد و خیلی کلمات رکیکی که من شرم دارم از گفتن آنها. درحالی که ما به ایشان بی احترامی ای نکرده بودیم و تنها حقوق حقه ی خودمان را می خواستیم.»
وی اضافه کرد: « وقتی که به ایشان گفتیم که بند عمومی محل نگهداری قاتلین هست، دادستان ابتدا به ما گفتند که چه اشکالی دارد با قاتلین بخوابند! و بعد با عصبانیت به ما گفت که اصلا شما اینها را ازکجا می دانید؟ من که رئیس این زندان هستم چنین اطلاعاتی را ندارم!ما از ایشان بعلت رفتار توهین آمیزشان شکایت کردیم. شکوایه ای نوشته و به رئیس دادگستری تنکابن دادیم. اما ایشان این نامه را از ما نگرفتند و نسبت به این رفتار با بی توجهی برخورد کردند.»
این شهروند بهایی ۷۱ ساله از بیماری نیز رنج برده و نیاز داروهای خود دارد، نوید گلپور رد این مورد گفت: «بله ایشان داروهای خاصی مصرف می کنند و داروها را هم همراه خودشان برده اند، اما از اینکه آیا این داروها اکنون در دسترس ایشان هست و آیا به ایشان اجازه استفاده از این داروها داده شده یا نه، اطلاعی نداریم. همینطور ما مطمئن نیستیم که آیا پزشک زندان به وضعیت آقای گلپور رسیدگی می کنند یا نه. این را هم باید مدنظر قرار داد که ایشان از بیماری قلبی رنج می برند و نیاز به دکتر متخصص و دستگاههای پیشرفته دارند و نظر پزشک عمومی زندان در مورد شرایط ایشون چندان مورد اعتماد نیست و ما بسیار نگران وضعیت جسمی ایشان هستیم، بعلت کهولت سن و بیماری قلب اخیرا هم دچار لرزش دست شدند و نیازمند مراقبت هستند و زندان جای مناسبی برای ایشان نیست.»
و در پایان گلپور گفت: «خواسته‌ای داریم از مسئولین که طبق قانون با ایشان برخورد بشود. تمام مراحل دستگیری و نگهداری ایشان تاکنون غیرقانونی بوده است. ما چیزی بیش از قانون را نمی خواهیم. با توجه به قانون جمهوری اسلامی و شرایط ایشون قرار بازداشت آقای گلپور بیش تر ۲۴ ساعت نباید تمدید می شده که متاسفانه شده است. در حال حاضر با توجه به بیماری ایشان، درخواست می کنیم که با آزادی آقای گلپور به قید وثیقه موافقت کنند تا بعد مراحل رسیدگی به پرونده طی بشود.»
مصاحبه: فرزان فرامرزی
رهانا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر