۱۳۹۰ مهر ۱۲, سه‌شنبه

افشای ابعادی تازه از درگذشت آمنه زنگنه در گفت و گو با یکی از دوستان وی




روز گذشته آمنه زنگنه، دانشجوی ورودی ٨٩ کارشناسی ارشد نوبت دوم رشته پلیمر دانشگاه امیرکبیر و فرزند شهید زنگنه، بر اثر استنشاق گاز ناشی از اسید دچار خفگی شده و درگذشت.
متاسفانه مقامات مسئول در این زمینه اطلاع رسانی مناسب برای آگاهی دانشجویان انجام نداده و عدم آگاهی از این امر موجب خفگی آمنه زنگنه در حمام شده است. در حالی که برخی از مسئولین دانشگاه با ایجاد شائبه در مورد مشکلات روحی وی، قصد دارند با فرافکنی در این زمینه علت این حادثه را خودکشی دانشجو نشان دهند، دوستان و هم خوابگاهی های وی ضمن تکذیب این امر، عدم اطلاع رسانی مناسب در مورد استفاده از اسید و عدم وجود تهویه در حمام را عامل اصلی فوت وی می دانند.
سایت دانشجونیوز در همین زمینه با یکی از دوستان نزدیک وی که در خوابگاه مرادی ( خوبگاهی دخترانه که این حادثه تلخ در آنجا روی داده است) ساکن است، به گفت و گو نشسته است تا ابعاد پنهان این حادثه تلخ بیشتر آشکار گردد.
وی مدیریت نالایق در تمامی سطوح دانشگاه را عامل اصلی این حادثه تلخ می داند و می افزاید: "نکته ی دیگری که مایلم اضافه کنم آن است که چند سال است دانشجویان بسیجی و یا سهمیه ای مدیریت اکثر واحدهای خوابگاهی دانشگاه را برعهده گرفته اند و نالایق ترین نوع مدیریت را به اجرا گذاشته اند. سخت ترین محدودیت ها را بر دانشجویان بویژه دختر اعمال کرده اند اما به همان میزان هم امکانات را به صفر رسانده اند! و حتی حاضر به تعمیر و اصلاح امکانات موجود نیز نیستند! الان در تمام درب های دانشگاه ماموران زن هستند که پوشش دانشجویان دختر را به شدت کنترل می کنند، چگونه این کنترل جدی و دقیق در مورد پوشش و موی دختران اعمال می شود اما در مورد جان آنها کمترین حفاظت و بیشترین بی توجهی ها رخ می دهد؟ این ها همه نمونه هائی از مدیریت کسانی است که متاسفانه بر صندلی های خود تکیه زده اند و به چیزی که مطلقا نمی اندیشند رفاه و ایمنی آسایش و حداقل حفاظت از جان دانشجوست."
لطفا در مورد آمنه زنگنه، که روز دوشنبه در خوابگاه مرادی دانشگاه امیر کبیر جان خود را از دست داد، توضیحاتی بفرمائید
ایشان دانشجوی ورودی ٨٩ کارشناسی ارشد نوبت دوم رشته پلیمر دانشگاه امیرکبیر بودند و دوره کارشناسی خود را نیز در دانشگاه پلی تکنیک واحد ماهشهر در همین رشته تحصیل کرده بودند. ایشان در ابتدای سال دوم دوره کارشناسی ارشد خود بودند که چنین اتفاق ناگواری برای ایشان رخ داد.


در مورد چگونگی وقوع این حادثه توضیحاتی بفرمائید
سیستم خوابگاه های دانشگاه امیر کبیر که از چند سال گذشته توسط دانشجویان بسیجی و سهمیه اداره می شود، متاسفانه از سال های گذشته با بی نظمی فاحشی روبرو بوده است. به گونه ای که آمنه زنگنه که سال دوم کارشناسی ارشد بودند و طبق قانون می بایست از امکانات دانشگاه مانند خوابگاه بهره مند می شدند، از ابتدای سال تحصیلی کنونی که از هفته گذشته آغاز شد، متاسفانه اسکان نداشته و در نمازخانه خوابگاه مرادی اسکان داده شده بود! به وی اطلاع داده شده بود که می تواند به عنوان دانشجوی اضافه بر ظرفیت در واحد ٤٢ خوابگاه مرادی اسکان داده شود. اما در روز حادثه ایشان هم چنان در نمازخانه به سر می برده و امکانی برای اسکان نداشته است!
در  روز حادثه واحد تاسیسات خوابگاه برای حل مشکل پر شدن و گرفتگی چاه های فاضلاب از اسید استفاده کرده بود! لازم می دانم این توضیح را اضافه کنم که سیستم پیج کردن از سوی نگهبانی خوابگاه به دو صورت است. یکی به صورت عمومی که در کل خوابگاه هر گونه اعلامی از سوی نگهبانی توسط همگان شنیده میشود و دیگری پیج بصورت خصوصی در واحدها و سوئیت های خوابگاه. متاسفانه در روز حادثه پیج از سوی نگهبانی تنها در واحد ها صورت گرفته و آمنه زنگنه به دلیل اسکان در نمازخانه از این مسئله اطلاع نیافته است و برای استحمام به حمام عمومی که در حیات خوابگاه و حمام کارکنان خوابگاه است، مراجعه کرده است. این در حالی است که در حمامی که آمنه از آن استفاده کرده است، هیچ گونه تهویه ای وجود نداشته که موجب تسریع وفات وی شده است.
مدیریت ضعیف و نالایق خوابگاه باید پاسخگوی مرگ دوست بیگناه ما باشد. چرا آنها تلاش نکرده اند که همه دانشجویان را از این واقعه کنند. چگونه آنها به یاد نیاوردند که چند دانشجو را در خوابگاه اسکان داده اند و می بایست آنها را نیز مطلع کنند؟ چرا از پیج عمومی در کل خوابگاه استفاده نکرده اند؟ همه می دانند که زمانی که اسید برای چاه های فاضلاب استفاده می شود تا دو ساعت هیچ گونه آبی در حمام یا دستشوئی نباید استفاده شود، چرا برای حفاظت از جان دانشجویان درب حمام ها را قفل نکرده اند؟ یا چرا یک تکه کاغذ برای اعلام به دانشجویان به حمام نچسبانده اند که همه متوجه شوند؟ آمنه زنگنه که در نمازخانه ساکن بوده چطور باید متوجه این مسئله می شده؟ او از کجا باید اطلاع می داشت؟ چند سال است که خوابگاه مرادی با مشکل گرفتگی چاه روبروست، چرا باید چنین راهکاری درست در ابتدای سال تحصیلی اجرا شود؟ چرا در از اوایل شهریور که سه هفته تمام خوابگاه خالی بود به فکر چنین اقداماتی و رفع مشکلات تاسیساتی خوابگاه نیفتادند؟
مسئله ای که برای ما دوستان آمنه زنگنه بسیار تلخ و دردناک است آن است که جسم بیجان ایشان برای یکی دو ساعت در حمام افتاده بوده و از صدای آب حمام ظاهرا دیگران متوجه چنین مسئله ای شدند. زمانی که ایشان به بیمارستان فیروزگر منتقل شد اعلام کردند که سه ساعت از فوت ایشان گذشته است! واقعا مدیریت نالایق دانشگاه چه پاسخی برای پدر و مادر داغدیده این دانشجو دارند؟
طبق صحبت شما ایشان بدون اطلاع از ریخته شدن اسید در داخل چاه ها به حمام مراجعه کرده، ولی در دانشگاه شنیده شده که مدیریت دانشگاه مرگ ایشان را خودکشی ناشی از افسردگی دانسته است. نظر شما در این خصوص چیست
ای کاش در مقابل چنین حوادث سهمگینی قدری شرمندگی را لحن و صحبت آقایان می دیدیم، آنها با چه مدرکی این ادعای واهی را مطرح می کنند؟ کدام عقل سلیمی چنین ادعای مضحکی را می پذیرد؟ آنها اصلا ایشان را می شناختند که اینگونه دلیل می آورند؟ آنگونه که اعلام شده آنها به دروغ ادعا کرده اند که ایشان اسکان داشتند، این در حالی است که همه اطرافیان ایشان می دانند که وی هنوز در سوئیت ها اسکان نیافته بود و قرار بود به عنوان یک دانشجوی اضافه بر ظرفیت به واحد ٤٢ برود. این هم خود جای اعتراض است که چرا این دانشجو که هنوز سنواتش تمام نشده باید در نمازخانه و بعد هم به عنوان دانشجوی اضافه بر ظرفیت اسکان داده شود.
فکر می کنید چه عواملی باعث بروز چنین حوادث سهمگینی می شود
چنین اتفاقاتی ممکن است در هر گوشه از دنیا و در هر مکان رخ دهد. رخ دادن آن جای شگفتی نیست. اما آنچه چنین حوادثی را در مورد جامعه ما و مشخصا دانشگاه امیرکبیر تلخ و دردناک می کند چگونگی برخورد مسئولان ذیربط به چنین حوادثی است. این اولین بار نیست که چنین رویداد تلخی دارد رخ می دهد. سه سال پیش یک دانشجو بر سقوط در چاه آسانسوری که بارها طبق نظر کارشناسی دارای مشکلات فنی بوده و به آن اصلا رسیدگی نشد یک پای خود را از دست داد. یا دانشجوی دیگری سال گذشته هنگام عبور از ساختمان های در حال ساخت دچار حادثه شد و از ناحیه پا به شدت مصدوم شد. آتش سوزی دیگری نیز سال گذشته در خوابگاه صنعتی بدلیل پوسیدگی سیم ها رخ داد. حال سوال ما دانشجویان این است چگونه بودجه های گزاف برای ساخت و ساز های بی رویه در داخل دانشگاه و یا سنگ مزار شهدای گمنام وجود دارد، اما چند سال است که دانشجویان در خطرناک ترین شرایط در خوابگاه در حال سکونت هستند و مدیریت از دادن امکانات بیشتر به بهانه کسری بودجه مطلقا خودداری می کند! این وضعیت اسفبار برای دانشجویان در حالی است که امکان اعتراض به این وضعیت هم برای آنها وجود ندارد. در تجمع چند سال پیش نسبت به دانشجوی مصدومی که پای خود را از دست داد دهها دانشجو احضار و با حکم تعلیق روبرو شدند!
نکته ی دیگری که مایلم اضافه کنم آن است که چند سال است دانشجویان بسیجی و یا سهمیه ای مدیریت اکثر واحدهای خوابگاهی دانشگاه را برعهده گرفته اند و نالایق ترین نوع مدیریت را به اجرا گذاشته اند. سخت ترین محدودیت ها را بر دانشجویان بویژه دختر اعمال کرده اند اما به همان میزان هم امکانات را به صفر رسانده اند! و حتی حاضر به تعمیر و اصلاح امکانات موجود نیز نیستند! الان در تمام درب های دانشگاه ماموران زن هستند که پوشش دانشجویان دختر را به شدت کنترل می کنند، چگونه این کنترل جدی و دقیق در مورد پوشش و موی دختران اعمال می شود اما در مورد جان آنها کمترین حفاظت و بیشترین بی توجهی ها رخ می دهد؟ این ها همه نمونه هائی از مدیریت کسانی است که متاسفانه بر صندلی های خود تکیه زده اند و به چیزی که مطلقا نمی اندیشند رفاه و ایمنی آسایش و حداقل حفاظت از جان دانشجوست.

دانشجو نیوز

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر