۱۳۹۰ اردیبهشت ۴, یکشنبه

فراخوان دانشجویان دانشگاه امیرکبیر برای تجمع

دانشگاه پلی تکنیک تهران، به عنوان نماد ایستادگی و مقاومت دانشجویان بر سر خواسته های بر حق خود، بار دیگر مورد بی مهری مسئولان و مدیرانی قرار گرفته است که گویی بقای خویش را در سلب حقوق اولیه دانشجویان و نادیده انگاشتن خواسته های برحق آنان جسته اند.
دانشجویان به عنوان فرهیختگان کشور، دیگر انتظار مهرورزی را به فراموشی سپرده اند و برای دستیابی به حداقل شرایط مناسب تحصیل، از امکانات مناسب برای پرداختن به امور علمی محروم مانده اند.
در حالیکه روند افزایش فشار بر دانشجویان، اساتید و کارمندان دانشگاه در ماه های اخیر سیر صعودی داشته است، عدم پاسخگویی مسئولین ذیربط و اصرار بر اعمال سیاست های تنگ نظرانه خود، کاسه صبر دانشجویان را لبریز نموده است. ما جمعی از فعالان دانشجویی دانشگاه صنعتی امیرکبیر ضمن اعلام اعتراض شدید خود به برخوردهای ناشایست و سبعانه با دانشجویان، از مسئولان دانشگاه می خواهیم هر چه زودتر نسبت به رفع این مشکلات اقدام نمایند.
ما ضمن اعلام حمایت قاطع از شورای صنفی دانشگاه صنعتی امیرکبیر به عنوان تنها نهاد دانشجویی که پس از فشار مسئولان هم چنان به صورت قانونی به فعالیت های خود ادامه میدهد، فشارهای وارده را بر این شورا، از سوی مدیران دانشگاه در ماه ها و روزهای اخیر، به شدت محکوم میکنیم.
در حالیکه هر سال با آغاز سال تحصیلی مشکلات خوابگاه ها و کمبود فضا برای اسکان دانشجویان به اوج خود میرسد، در طول سالیان اخیر نه تنها هیچ گونه راه حل مناسبی برای این مشکلات چاره اندیشیده نشده است، بلکه اعمال سیاست های جدید و محدودیت های روز افزون بر مشکلات دانشجویان افزوده است. در حالیکه بودجه های کلانی بر سر پروژه های عمرانی که ضرورتی بدان احساس نمی شود، اختصاص یافته و اموال متعلق به دانشگاه و دانشجویان بیهوده به هدر میرود، طرح افزایش قیمت هزینه خوابگاه برای گروهی از دانشجویان با چه توجیهی پذیرفتنی است؟ آیا هدف از اجرای این طرح چیزی جز افزایش فشار بر دانشجویان خواهد بود؟ بدیهی است که درآمد حاصل از اجرای این طرح تنها گوشه ای از هزینه های گزاف پروژه های عمرانی تخریب و تاسیس در دانشگاه را در بر خواهد گرفت.
علاوه بر جابه جایی های مکرر مکان سلف دانشجویان و استفاده از مکان هایی که از حداقل استانداردهای لازم برای سالن غذاخوری برخوردار نیستند، کیفیت غذا به معظلی برای دانشجویان مبدل شده است. با این وجود، زمزمه حذف یارانه غذا و افزایش هزینه های تحمیلی به دانشجویان از دیگر مسائلی است که باید هر چه زود مورد توجه و عنایت مسئولان دانشگاه قرار گیرد. با وجود این شرایط، این سوال برای دانشجویان ایجاد شده است که آیا افت شدید کیفیت غذای ارائه شده به دانشجویان، با هدف توجیه افزایش قیمت غذا در آینده صورت گرفته است؟
با وجود تمامی این مشکلات، که تنها گوشه ای از مشکلات صنفی دانشجویان می باشد، بی توجه مدیران مربوط به این مسائل و عدم پاسخگویی آنان به دانشجویان، بار گران دیگری است که بر دانشجویان سنگینی میکند. دکتر آرزو به عنوان معاونت دانشجویی در تمام سالهای انتصاب خود و حکمرانی بر این جایگاه، نه تنها به مشکلات و سوالات دانشجویان پاسخگو نبوده است بلکه با ارائه طرح های جدید خود که نشانی از دغدغه مندی جهت رفع امور دانشجویان در آنها دیده نمی شود، بر مسائل ایشان افزوده است. حال باید پرسید که آیا معاونت دانشجویی برای خدمت به دانشجویان و حل مسائل و مشکلات آنها، و یا برای محدود ساختن امکانات رفاهی و افزایش فشار بر دانشجویان، از سوی وزارت علوم حقوق و مزایا دریافت میکند.
ما جمعی از دانشجویان و فعالان دانشجویی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، بار دیگر اعتراض شدید خود را نسبت به وضعیت حاضر دانشجویان در دانشگاه و نگاه های تنگ نظرانه و اعمال محدودیت بر دانشجویان بیان کرده و حمایت قاطع خود را از شورای صنفی دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)، با حضور پرشکوه در تجمع صنفی که از سوی این شورا در روز سه شنبه برگزار خواهد گردید، نشان خواهیم داد.
جمعی از فعالان دانشجویی دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)

دانشجو نیوز

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر