دست نوشته ای از زندانی سیاسی ارژنگ داودی در بارۀ اعمال سرکوبگرانه و غیر انسانی عباس جعفری دولت آبادی از جنایتکاران علیه بشریت که نام او در لیست بین المللی ناقضین حقوق بشر ثبت شده است جهت انتشار در اختیار "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران "قرار داده شده است. متن آن به قرار زیر می باشد:
در پی درگیری فیزیکی خادم معاون زندان رجایی شهربا علی عجمی زندانی سیاسی در بند 4 سالن 12که منجر به ضرب و شتم و آسیب دیدگی وی از ناحیه مچ پای راست گردید..
مادر این زندانی سیاسی که در مشهد زندگی می کند سراسیمه خود را در گرمای تیرماه به تهران رسانده و با مراجعه به دفتر دادستان آقای دولت آبادی خواستار ملاقات حضوری با فرزندش شد که ابتدائا مخالفت شد ولی پس از اصرار مادر و تاکید کردن مشارع الیها در دفتر دادستان ،بالاخره طی نامه ای مجوز ملاقات با فرزندش صادر شد.
ولی فردای آن روز یعنی پنجشنبه 2 /4/ 90 که به زندان مراجعه می نماید بعد ازچند ساعت سرگردانی مسئولان زندان رجایی شهر به وی گفتند که از دفتر دادستان زنگ زده و نامه وی را ابطال کرده اند. این حرکت چندش آور می رساند که صدور نامه فوق الذکر صرفا برای این بوده که مادر زندانی را از سر خود وا کند و حتما نام مشارع الیها را هم در لیست سیاه قرار داده اند تا در صورت مراجعه بعدی حتی اجازه ورود به ساختمان مربوط به دادستان را نیز نداشته باشد زهی بیشرمی است!
صبح روز دوشنبه 6 تیرماه 90 در بند 4 سالن 12 از طریق بلندگو به سالن زندانیان سیاسی اعلام شد که آقای فراهانی به نمایندگی از آقای رشته احمدی معاون امنیتی دادستان تهران به زندان رجایی شهر مراجعه نموده و منتظر است تا درخواست های کتبی زندانیان سیاسی را جمع آوری و به دادستان آقای دولت آبادی ارائه بدهد.
اکثریت قریب به اتفاق کسانی که نامه نوشتند تقاضای ملاقات با خانواده و امکان تماسی تلفنی را از وی داشتند .
اینجانب ارژنگ داوودی که از صدر تا ذیل رژیم ولایت فقیه را به رسمیت نمی شناسم و هرگز از آنان تقاضایی نداشته و ندارم مطلب زیر را خطاب به دادستان تهران اعلام می دارم.
بی دادستان نامحترم تهران به نام دولت آبادی آیا شرم نمی کنی که از تاریخ 11/9/89 تا کنون علی رغم 4 بار مراجعه همسرم به دفتر دادستانی مرا از ملاقات با خانواده محروم کرده ای ؟
آیا شرم نمی کنی که از تاریخ 4/11/89 تاکنون مرا از تماس تلفنی با خانواده محروم کرده ای ؟
در کدامین زندان و در کدام جای دنیا زندانیان برای دیدار با خانواده و یا تماس تلفنی با آنها بایستی در خواست کتبی بنویسند آنهم نه برای مسئولان زندان بلکه برای دادستان.
شرمتان باد نه یک بار بلکه هفتاد و پنج میلیون بار،
اژنگ داوودی
تیرماه 1390
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
گزارشگران ویژه شکنجه سازمان ملل متحد
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر