مدیر عامل اتحادیه تعاونی‌های تولید توپ‌دست‌دوز با اشاره به تعطیلی بیش از ۳۰ شرکت و بیکاری ۳۳ هزار شاغل فعال در این صنعت معتقد است که بی‌توجهی برخی مسئولان سبب این معضل شده است.
امانی، مدیر عامل اتحادیه تعاونی‌های تولید توپ‌دست‌دوز با اشاره به اینکه سیستم حمایتی بخش تعاون ناکارآمد است، اظهار گفت: "اکثر شرکت‌ها و کارگاه‌های تولیدی در شرایطی پیرو وعده‌های مسئولان قالب تعاونی می‌گیرند که بعد از پذیرفتن این قالب عملاً آنها را به حال خود رها و به هیچ یک از وعده‌های داده شده در حمایت از تعاونی‌ها عمل نمی‌شود."
به گزارش فارس، وی اظهار داشت: "تولید توپ دست‌دوز ویژه فعالیت‌های ورزشی در گرایش‌های مختلف اعم از فوتبال، هندبال، والیبال و دیگر رشته‌ها از حدود ۲۵ سال پیش در جهاد سازندگی شروع شد که با رایزنی و وعده وعید‌های حمایتی مسئولان تعاون وقت این تشکیلات به تعاونی‌های تولید توپ دست‌دوز تغییر قالب داده و تحت پوشش اتحادیه مربوطه به همین اسم قرار گرفتند."
وی افزود: "بالغ بر ۳۰ شرکت تعاونی توپ دست‌دوز که حدود ۳۳ هزار شاغل مستقیم را شامل می‌شد در شرایطی به عضویت تعاون در آمدند که در ادامه به هیچ عنوان تحت حمایت‌های تسهیلاتی و سرمایه‌ای بانک‌های عامل قرار نگرفته و هر روز بیشتر از روز قبل تضعیف شدند."
مدیر عامل اتحادیه تعاونی‌های تولید توپ دست‌دوز با اشاره به هزینه‌های گزاف برای تأمین انواع توپ از دیگر کشورها، گفت: "پیگیری‌های اتحادیه برای اختصاص و اخذ تسهیلات کم بهره حمایتی و امتیازها و مشوق‌ها از فعالان در این حرفه به جایی نرسید و در نهایت عملاً نابودی این دست تعاونی‌ها رقم خورد."
وی تصریح کرد: "با توجه به ضعف بنگاه‌های تعاونی به خصوص در حوزه تولید دولت باید تمیهداتی برای کمک بلاعوض در بحث ایجاد زیرساخت‌ها و کمک‌های تسهیلاتی کم بهره در حمایت از تعاونی‌ها اندیشیده شود."
وی خاطرنشان کرد: از آنجا که اتحادیه بالادستی این دست تعاونی‌ها در رایزنی برای اخذ مشوق‌ها و امتیازهای حمایتی به بن بست خود عملاً قدرت حمایت از این تعاونی‌ها را از دست داد و تعاونی‌ها یکی پس از دیگری ورشکست و از دور خارج شدند.
امانی ضمن تأکید بر اینکه در صورت تعهد مسوولان بر حمایت از تعاونی‌های تولید توپ امکان احیاء مجدد آنها وجود دارد، اظهار داشت: "از آنجا که بخش اعظم مراحل و فرآیند تولید توپ در داخل منازل مردم و با مشارکت خانوارها اتفاق می‌افتاد بالطبع احیاء این دست تعاونی‌ها در واقع کمک به دولت در عمل به تعهداتش به جهت بهبود فضای اشتغال و توسعه و بسط مشاغل خانگی است."
وی ادامه داد: "برخی مشاغل در کشور وجود دارد که بروز اسمی در حوزه اشتغال ندارد اما به لحاظ درآمدزایی و جذابیت شغلی حرف‌های زیادی برای گفتن دارند، برای مثال تنها یک تعاونی توپ دست‌دوز در منطقه پاوه بالغ بر دو هزار عضو داشت که تعطیل شد."
وی افزود: "علی‌رغم پیگیری‌ها برای اخذ حداقل ۵۰۰ هزار تومان تسهیلات قرض‌الحسنه ولو طی مراحل مختلف اجرای طرح‌ها و پروژه‌ها برای فعالان در این حوزه متأسفانه نتیجه‌ای حاصل نشد و بالاجبار اکثر تعاونی‌ها اعلام ورشکستگی کرده و به مشاغل متفرقه روی آوردند."
مدیر عامل اتحادیه سراسری تعاونی‌های تولید توپ دست‌دوز گفت: "در زمانی که هنوز به مقوله ورزش توجه چندانی نمی‌شد حدود سال ۶۴ و کشور درگیر جنگ تحمیلی و تبعات ناشی از آن بود میزان واردات توپ به کشور سالانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار عدد بوده است که با نظام‌مند شدن فعالیت‌های ورزشی در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ بالطبع آمار واردات اقلام ورزشی به ده‌ها برابر افزایش یافته است در حالی که تولید‌کنندگان داخلی بیکار هستند."
وی با اشاره به اینکه تولید حداقل ۷۰ درصد اقلام ورزشی در داخل کشور امکان‌پذیر است، ادامه داد: "در حال حاضر برخی کارگران مهاجر در این دست صنوف فعالیت دارند و بخش قابل توجهی نیز به صورت قاچاق وارد ایران می‌شود."
به گزارش فارس، وی اظهار داشت: "تولید توپ دست‌دوز ویژه فعالیت‌های ورزشی در گرایش‌های مختلف اعم از فوتبال، هندبال، والیبال و دیگر رشته‌ها از حدود ۲۵ سال پیش در جهاد سازندگی شروع شد که با رایزنی و وعده وعید‌های حمایتی مسئولان تعاون وقت این تشکیلات به تعاونی‌های تولید توپ دست‌دوز تغییر قالب داده و تحت پوشش اتحادیه مربوطه به همین اسم قرار گرفتند."
وی افزود: "بالغ بر ۳۰ شرکت تعاونی توپ دست‌دوز که حدود ۳۳ هزار شاغل مستقیم را شامل می‌شد در شرایطی به عضویت تعاون در آمدند که در ادامه به هیچ عنوان تحت حمایت‌های تسهیلاتی و سرمایه‌ای بانک‌های عامل قرار نگرفته و هر روز بیشتر از روز قبل تضعیف شدند."
مدیر عامل اتحادیه تعاونی‌های تولید توپ دست‌دوز با اشاره به هزینه‌های گزاف برای تأمین انواع توپ از دیگر کشورها، گفت: "پیگیری‌های اتحادیه برای اختصاص و اخذ تسهیلات کم بهره حمایتی و امتیازها و مشوق‌ها از فعالان در این حرفه به جایی نرسید و در نهایت عملاً نابودی این دست تعاونی‌ها رقم خورد."
وی تصریح کرد: "با توجه به ضعف بنگاه‌های تعاونی به خصوص در حوزه تولید دولت باید تمیهداتی برای کمک بلاعوض در بحث ایجاد زیرساخت‌ها و کمک‌های تسهیلاتی کم بهره در حمایت از تعاونی‌ها اندیشیده شود."
وی خاطرنشان کرد: از آنجا که اتحادیه بالادستی این دست تعاونی‌ها در رایزنی برای اخذ مشوق‌ها و امتیازهای حمایتی به بن بست خود عملاً قدرت حمایت از این تعاونی‌ها را از دست داد و تعاونی‌ها یکی پس از دیگری ورشکست و از دور خارج شدند.
امانی ضمن تأکید بر اینکه در صورت تعهد مسوولان بر حمایت از تعاونی‌های تولید توپ امکان احیاء مجدد آنها وجود دارد، اظهار داشت: "از آنجا که بخش اعظم مراحل و فرآیند تولید توپ در داخل منازل مردم و با مشارکت خانوارها اتفاق می‌افتاد بالطبع احیاء این دست تعاونی‌ها در واقع کمک به دولت در عمل به تعهداتش به جهت بهبود فضای اشتغال و توسعه و بسط مشاغل خانگی است."
وی ادامه داد: "برخی مشاغل در کشور وجود دارد که بروز اسمی در حوزه اشتغال ندارد اما به لحاظ درآمدزایی و جذابیت شغلی حرف‌های زیادی برای گفتن دارند، برای مثال تنها یک تعاونی توپ دست‌دوز در منطقه پاوه بالغ بر دو هزار عضو داشت که تعطیل شد."
وی افزود: "علی‌رغم پیگیری‌ها برای اخذ حداقل ۵۰۰ هزار تومان تسهیلات قرض‌الحسنه ولو طی مراحل مختلف اجرای طرح‌ها و پروژه‌ها برای فعالان در این حوزه متأسفانه نتیجه‌ای حاصل نشد و بالاجبار اکثر تعاونی‌ها اعلام ورشکستگی کرده و به مشاغل متفرقه روی آوردند."
مدیر عامل اتحادیه سراسری تعاونی‌های تولید توپ دست‌دوز گفت: "در زمانی که هنوز به مقوله ورزش توجه چندانی نمی‌شد حدود سال ۶۴ و کشور درگیر جنگ تحمیلی و تبعات ناشی از آن بود میزان واردات توپ به کشور سالانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار عدد بوده است که با نظام‌مند شدن فعالیت‌های ورزشی در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ بالطبع آمار واردات اقلام ورزشی به ده‌ها برابر افزایش یافته است در حالی که تولید‌کنندگان داخلی بیکار هستند."
وی با اشاره به اینکه تولید حداقل ۷۰ درصد اقلام ورزشی در داخل کشور امکان‌پذیر است، ادامه داد: "در حال حاضر برخی کارگران مهاجر در این دست صنوف فعالیت دارند و بخش قابل توجهی نیز به صورت قاچاق وارد ایران می‌شود."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر