۱۳۹۱ فروردین ۲۲, سه‌شنبه

بايد کاری کنيم کارستان، پيام کمپين هنرمندان و نويسندگان و کنشگران حقوق بشر


در آستانه ی اول ماه مه، روزهمبستگی جهانی کارگران وزحمتکشان، و همزمان با افزايش شمار اعتصاب ها و گردهمايی های کارگری، ما کنشگران جنبش های کارگری و دانشجويی و زنان را برای تدارک سازمان يافته تر و همه گيرتر اعتراض ها و اعتصاب ها در کارخانه ها و يکان های آموزشی و خيابان ها، فرا می خوانيم .
شمار قابل توجه اعتصاب های کارگری در ماه های پايانی سال نود، عليرغم سرکوب ها و کشتارها، نشان می دهند که شرايط بسيار سخت کارگران و مزدبگيران، امکان های تازه ای در اختيار کنشگران جنبش کارگری، و نيز همه ی رهروان راه آزادی و خواستاران آبادی کشور، قرار می دهند بحران ساختاری و فساد گسترده در نظام انگلی - وارداتی ولايی، و افزايش شمار کارخانه های تعطيل و ورشکسته شده، که رژيم را در روزهای آخر سال به فرستادن نيروهای امنيتی و نظامی به پاره ای از کارخانه ها برای مقابله با اعتصاب کنندگان کشاند، بن بست نظام ورشکسته ای را که بر شماری از دزدان و جيره خواران و نادانان استوار است، بيش از پيش به نمايش می گذارد . اعتراف های " پينوشه ی ريشدار " در آغاز سال نوين، پيرامون بحران ژرف در صنعت " وابسته و مونتاژ " ايران، و واپس ماندگی در بخش کشاورزی و " زمين های قابل کشت " ، آن هم با وجود درآمدهای نجومی نفتی و گازی، تنها گوشه های کوچکی از بحران غير قابل حل در " نظام ولايی " را آشکار می کنند . همه ی داده های درون و برون مرزی نشان دهنده ی آنند که اين نارسايی ها و ناتوانی های اقتصادی در سال نود و يک، نه کمتر، بلکه به مراتب بيشتر خواهند شد . افزايش واکنش های اعتراضی تهی دستان شهری و روستايی، و بويژه افزايش وگسترش اعتصاب های کارگری در سال جاری، از هم اکنون قابل پيش بينی است .


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر