نامه سرگشاده جمعی از زندانیان سیاسی به بان کی مون: آزادی روزنامه نگاران منتقد ومدیران مطبوعات زندانی ایران را تسریع کنید
جمعی از روزنامه نگاران و زندانیان سیاسی با نوشتن نامه ای به دبیرکل سازمان ملل و با اشاره به محدودیت های موجود در خصوص آزادی بیان در ایران ابراز امیدواری کردند که با پیگیری های وی به عنوان عالی ترین مقام بین المللی آزادی روزنامه نگاران منتقد ومدیران مطبوعات زندانی ایران تسریع شود.
در این نامه که توسط اعضای یکی از خانواده های زندانی به خارج از زندان منتقل شده و برای انتشار در اختیار کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران قرار گرفته است گفته شده که امسال روزنامه نگاران در حالی روزجهانی مطبوعات را جشن گرفته اند که چنین روزی در نظام های ایدئولوژیکی همچون ایران، چین و کره شمالی ودیگر کشورهای استبدادی جدی گرفته نمی شود «بلکه روزنامه نگاران و اصحاب رسانه از انواع تهدیدات این نظامها(از زندانهای طویل المدت،شکنجه،محرومیت از شغل مطبوعاتی گرفته تا مهاجرت به دیگر کشورها یا خانه نشینی اجباری)رنج میبرند.» این نامه که امضای «جمعی از زندانیان سیاسی» را بر خود دارد، قرار بود به مناسبت روزجهانی مطبوعات (سوم ماه می) به خارج از زندان فرستاده شود با توجه به محدودیت های موجود با تاخیر به خارج از زندان فرستاده شد.
جمعی از روزنامه نگاران و زندانیان سیاسی با نوشتن نامه ای به دبیرکل سازمان ملل و با اشاره به محدودیت های موجود در خصوص آزادی بیان در ایران ابراز امیدواری کردند که با پیگیری های وی به عنوان عالی ترین مقام بین المللی آزادی روزنامه نگاران منتقد ومدیران مطبوعات زندانی ایران تسریع شود.
در این نامه که توسط اعضای یکی از خانواده های زندانی به خارج از زندان منتقل شده و برای انتشار در اختیار کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران قرار گرفته است گفته شده که امسال روزنامه نگاران در حالی روزجهانی مطبوعات را جشن گرفته اند که چنین روزی در نظام های ایدئولوژیکی همچون ایران، چین و کره شمالی ودیگر کشورهای استبدادی جدی گرفته نمی شود «بلکه روزنامه نگاران و اصحاب رسانه از انواع تهدیدات این نظامها(از زندانهای طویل المدت،شکنجه،محرومیت از شغل مطبوعاتی گرفته تا مهاجرت به دیگر کشورها یا خانه نشینی اجباری)رنج میبرند.» این نامه که امضای «جمعی از زندانیان سیاسی» را بر خود دارد، قرار بود به مناسبت روزجهانی مطبوعات (سوم ماه می) به خارج از زندان فرستاده شود با توجه به محدودیت های موجود با تاخیر به خارج از زندان فرستاده شد.
| در ادامه این نامه با توجه به وضعیت مطبوعات کشور آمده است: «به راستی چگونه میتوان در این کشورها به ویژه در ایران از روز سوم می به عنوان روز جهانی ازادی مطبوعات سخن گفت و به این مناسبت جشن گرفت در حالی که بخش عمده ای از درخشان ترین چهره های مطبوعات ایران به اتهامهای واهی و احمقانه ای چون برانداز،جاسوس،عامل بیگانگان و….زیر شدیدترین وغیرانسانی ترین شکنجه های جسمی ،روحی وروانی در سلولهای انفرادی یک نظام ارتجاعی کابوس استبداد میبینند؟» فعالان مطبوعاتی و سیاسی در این نامه نوشته اند: «امروز بخش عمده ای از روزنامه نگاران و فعالان عرصه ی مطبوعات از جمله بهمن احمدی امویی،عمادالدین باقی،مسعود باستانی ،سام محمودی ،علی بهزادیان نژاد،رامین پرچمی،مجتبی تهرانی،محمد داوری،حسین درخشان،رضا رفیعی فروشانی،احمد زیدابادی،شاهین زینعلی،عیسی سحرخیز،ارش سقر،هنگامه شهیدی،کیوان صمیمی،حشمت الله طبرزدی،حسن ظهوری،ابوالفضل عابدینی،کیوان فرزین،سیامک قادری،حمزه کرمی،نادر کریمی جونی،پیمان عارف،محمدصدیق کبودوند،مسعود لواسانی،سعید متین پور،مهدی محمدحسین زاده،مهدی محمودیان،محمد جواد مظفر،علی ملیحی،احسان مهرابی،محسن میردامادی و…..در زندان به سر میبرند.» نویسندگان نامه خطاب به آقای بان کی مون نوشته اند: « حضرتعالی به عنوان عالی ترین مقام بین المللی میبایستی از برخی تهدیدات غیرقابل انکار مطبوعات ورسانه های ارتباط جمعی دراین جغرافیا مطلع شده ،درجریان ابتدایی ترین مطالبات روزنامه نگاران منتقد که تنها جرم ایشان دفاع همه جانبه از رکن چهارم دموکراسی است قرار گیرید از این حیث انچه در این میان لازم به یاداوری است اینکه امروز در ایران ۲۰۱۱: ۱)بازداشت ،شکنجه و محکوم کردن روزنامه نگاران و مدیران ارشد مطبوعات ، ۲)صدور احکام سنگین و غیر منطقی امنیتی در دادگاه های غیر مطبوعاتی بدون حضور وکیل و هیات منصفه، ۳)احضار،تهدید ودر مواردی ممنوع القلم کردن روزنامه نگاران با احکام امنیتی، ۴)توهین اشکار قضات به اهالی رسانه در محاکم قضایی و دادگاهها، ۵)تهدید و خفه کردن مطبوعات و اهالی رسانه با بخشنامه های دولتی، ۶)سانسور اشکار و سلب ازادی عمل رسانه ها و…..در رژیم حاکم بر ایران به یک عادت بدل شده و امری عادی و روزمره محسوب میشود.» در ادامه مواردی چون ۱)بررسی اتهامات مطبوعاتی در دادگاههای صالحه ی مطبوعات با حضور هیات منصفه ی مطبوعاتی و وکلای منتخب روزنامه نگاران، ۲)توقف احکام سلیقه ای و غیر منطقی برای اهالی رسانه از جمله منوع القلم کردن روزنامه نگاران و حبس های طویل المدت، ۳)پایان دادن به احضار و بازداشت های مکرر، ۴)حفظ حرمت اهالی رسانه در محاکم قضایی، ۵)پایان بخشیدن به تهدیدات رسانه ها، ۶)ایجاد فضایی مناسب برای گردش ازاد اطلاعات به «عنوان خواست وارداه عمومی اهالی رسانه» مطرح شده است. درپایان این نامه امده است: «حضرتعالی به درستی واقف هستید که رسیدن به ازادی مطبوعات بدون ازادی عمل روزنامه نگاران و منتقدان مطبوعاتی یک شوخی است!مفهومی که بود و نبودش معنای زیستن و تنفس در جهان امروز را تعین میکند. امید که هیچ روزنامه و روزنامه نگاری در هیچ کجای جهان به جرم نوشتن از حقیقت،توقیف نشده و طعم تلخ شکنجه را نچشد.» ما روزنامه نگاران و زندانیان سیاسی جنبش سبز ایران امیدواریم که با پیگیری های شما به عنوان عالی ترین مقام بین الملی ،در ازادی روزنامه نگاران منتقد و مدیران مطبوعات تسریع شود. | |
| کمپین بین المللی حقوق بشردرایران | |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر