خلاصه ای از زندگینامه مبارزاتی زندانی سیاسی غلامرضا خسروی که به اعدام محکوم شده است و ۴۰ ماه است که در سلولهای انفرادی وزارت اطلاعات تحت شکنجه های قرون وسطایی قرار دارد ،جهت ارسال به سازمانهای حقوق بشری و انتشار در رسانه ها در اختیار “فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران” قرار گرفته شده است.
متن زندیگینامه مبارزاتی این زندانی سیاسی به قرار زیر می باشد:
غلامرضا خسروی سوادجانی، فرزند قلی، متولد ۲۴/۴/۴۴ آبادان – متأهل و دارای یک فرزند پسر ۱۵ ساله، متخصص عملیات جوشکاری و نصب تجهیزات صنعتی، ساکن اصفهان – فعالیت‌های سیاسی خود را از سال ۵۷ با شرکت در راهپیمایی‌ها و تظاهرات و کارهای تبلیغاتی علیه رژیم پهلوی شروع کرده و در ادامه پس از پیروزی انقلاب ضد سلطنتی، با توجه به آشنا شدن با سازمان مجاهدین خلق ایران ( در کوران انقلاب ) به این سازمان پیوسته و در واحد دانش‌آموزی به فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و تبلیغی افشاگرانه علیه ارتجاع و انحصار طلبی مرتجعان حاکم پرداخت.
تا اینکه در مرداد ۶۰ در شهر کازرون دستگیر شده و با تحمل ۵ سال حبس در زندان‌های سپاه پاسداران کازرون و عادل آباد شیراز، در سال ۶۵ آزاد شد. دورانی که توأم با شکنجه‌ها و فشارهای جسمی و روحی شدید آن دوران سیاه قرون وسطایی بود.
پس از آزادی با ادامه تحصیل و اخذ دیپلم علوم تجربی، در کنکور ورودی دانشگاه قبول شد ولی در گزینش ارتجاعی دانشجو اجازه ورود به دانشگاه را پیدا نکرد و به خاطر سابقه‌ی سیاسی رد صلاحیت شده و از ادامه تحصیل در دانشگاه محروم گردید و شرط وزارت اطلاعات برای پذیرش در دانشگاه در مقابل همکاری با آنها در دانشگاه را نپذیرفته و نهایتاً وارد بازار کار و کارگری گردید. در این عرصه روز به روز رشد کیفی چشم‌گیری داشت تا اینکه با گذشت چند سال کار و مطالعه‌ی فنی و تخصصی و گذراندن دوره‌های آموزشی مختلف به یک کارشناس و متخصص متبحر در رشته جوشکاری و نصب تجهیزات صنعتی تبدیل گردید و در پروژه‌های متعدد صنعتی در سراسر کشور مشغول به کار بود که در تاریخ ۵/۱۲/۸۶ در محدوده کارخانه مس سرچشمه رفسنجان توسط نیروهای وزارت اطلاعات کرمان دستگیر و مورد ضرب و شتم واقع شده و به بازداشگاه اطلاعات کرمان منتقل و مورد بازجویی‌های غیرانسانی قرار گرفت.
اتهام وارده به ایشان، جاسوسی و کمک مالی به مجاهدین خلق می‌باشد در حالی که کلیه فعالیت‌های وی ارتباط با شبکه تلویزیونی سیمای آزادی بوده و هیچ‌گونه ارتباط تشکیلاتی با سازمان نداشته است.
غلامرضا خسروی در آبان ماه سال ۸۷ در رفسنجان محاکمه و به سه سال حبس قطعی و سه سال حبس تعلیقی محکوم شد که به دلیل افشاگری در جلسه محاکمه علیه اعمال ضد انسانی وزارت اطلاعات مورد غضب واقع شده و مجدداً به سلولهای انفرادی منتقل و حکم صادره با فشار و اعمال نفوذ آنها مورد اعتراض دادستان رفسنجان قرار گرفت – البته در خارج از زمان و موعد قانونی و بعد از بیش از ۳۰ روز – که پرونده به دادگاه تجدیدنظر کرمان ارسال گردید و سه سال تعلیق نیز به حبس قطعی تبدیل شد.
در همین زمان با وجود اینکه مدت یک سال تمام در سلولهای انفرادی زندان وزارت اطلاعات کرمان بود شکایتی دیگر علیه او در تهران از طرف وزارت دفاع اقامه گردید و با تبانی و از طریق مجاری غیرقانونی توسط دادستان متخلف و جنایتکار وقت (سعید مرتضوی و دادیار شعبه یک امنیت، حیدری‌فرد) پرونده به تهران کشانده شد و وی نیز در بازداشتگاه بد نام و مخفی ۶۴ متعلق به حفاظت اطلاعات وزارت دفاع در سلولهای انفرادی به مدت ۹ ماه نگهداری شده و مجدداً تحت بازجویی‌های طاقت‌فرسا و طولانی مدت قرار گرفت.
هرچند بازجویی از خانواده و همسر و فشارهای روحی و روانی و ایجاد رعب و وحشت در میان آنها و سوء استفاده از صحبت‌های آنان علیه خسروی، بازجویی‌های تکراری و اتهامات دروغین و جعلی جاسوسی برای اسرائیل نهایتاً راه به جایی نبرد ولی پس از ۴ ماه بازجویی بدون تفهیم اتهام، اتهام محاربه عنوان شده و در تاریخ ۸/۹/۸۸ محاکمه توسط قاضی پیرعباسی انجام و رای به عدم صلاحیت دادگاه داده شد. اما باز هم نفوذ اطلاعات پرونده را به دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی رژیم فرستاد و رای به نفع دستگاه اطلاعات صادر شد و دادگاه قبلی را مجبور به محاکمه دانست.
سری دوم محاکمه طی سال‌های ۸۸ و ۸۹ منجر به صدور حکم اعدام در آذر ماه ۸۹ گردید که با گرفتن نقص توسط دیوان عالی رژیم به همان شعبه ۲۶ عودت داده شد. این روند همچنان ادامه داشت و بعد از چند ماه سرگردانی سپس محاکمه سری سوم آغاز شد که آن هم بعد از یک سال در آذر ماه ۹۰ منجر به صدور مجدد حکم اعدام توسط قاضی پیرعباسی گردید.
قابل ذکر است که در تمام این مدت غلامرضا خسروی در سلولهای انفرادی بند ۲۴۰ زندان اوین نگهداری می‌شد (۲۰ ماه)، با اعمال محدودیت‌های شدید از سوی دادگاه، ممنوعیت ملاقات ( ۲ ملاقات در سال)، نداشتن حق تلفن، هواخوری بسیار محدود و …
در این پرونده از آنجایی که برای صدور حکم اعدام مدارک لازم وجود نداشت در دادگاه به مسائل مربوط به سال‌های ۶۰ تا ۶۵ متوسل شدند که فقط براساس گزارش وزارت اطلاعات بوده و بابت آنها طی این ایام بازجویی هم صورت نگرفته بود.
لازم به ذکر است غلامرضا خسروی به دلیل عدم همکاری با وزارت اطلاعات در زمینه مصاحبه تلویزیونی و یا نوشتن نامه و اعترافاتی علیه مجاهدین خلق، مدت ۴۰ ماه در سلولهای انفرادی نگهداری شد.
زندانی سیاسی غلامرضا خسروی
دی ماه ۱۳۹۰
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد
سازمان عفو بین الملل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر