الستر برت، معاون وزارت امور خارجه بریتانیا در کنفرانس عمومی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که به برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی، سوریه و کره شمالی اختصاص داشت از نگرانی‌های موجود درباره برنامه هسته‌ای ایران گفت.
به گزارش وزارت خارجه بریتانیا ، الستر برت طی این سخنرانی گفت:جدیدترین گزارش دبیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به ما یادآوری می‌کند که ایران همچنان قطعنامه‌های سازمان ملل نادیده می‌گیرد و از همکاری کامل با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته‌ای خود بازمانده است. این گزارش اخیر، همچنین باردیگر بر ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته‌ای ایران و نگرانی فزاینده آژانس از این بابت تأکید می‌کند.
یکی از فعالیت‌های محوری آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به اجرا گذاشتن مجموعه ضمانت‌هایی است که جنبه‌ای قاطع از رژیم منع تکثیر تسلیحات هسته‌ای به شمار می‌روند. قضیه ایران به خوبی نشان می‌دهد که این [ضمانت‌ها] همچنان به جا و مهم هستند.
چیزی که پرونده جمهوری اسلامی را به مساله‌ای چنین چالش‌انگیز تبدیل می‌کند فقط کوتاهی چند ساله رژیم ایران از گزارش دادن میزان قابل توجهی از مواد هسته‌ای و فعالیت‌های مرتبط نیست که بر اساس توافقش با آژانس موظف به اعلام آن‌ها بوده؛ بلکه چالش بزرگتر برای آژانس در حال حاضر بررسی و تعیین ماهیت فعالیت هسته‌ای جمهوری اسلامی است که این کشور به رغم تحولات اخیر [در پرونده هسته‌ای] همچنان مدعی تماماً صلح‌آمیز بودن آن است.
برای رسیدن به این نقطه سه چالش بزرگ پیش رو قرار دارد.
اولین مسأله اساسی رسیدگی به مسأله «ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی» است. هفته گذشته، دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در تازه‌ترین گزارش خود به شورای حکام از «نگرانی فزاینده» آژانس درباره وجود فعالیت‌هایی مرتبط با تولید موشک هسته‌ای در ایران نوشته بود. برای آن که هرگونه اطمینان و اعتمادی به صلح‌آمیز بودن ماهیت فعالیت هسته‌ای ایران برقرار شود، ایران باید پیش از هرچیز به سرعت و با صداقت به این پرسش بنیادین پاسخ دهد.
دوم، تلاش ممتد آژانس برای تطبیق فعالیت‌های هسته‌ای ایران [با تعهدات بین‌المللی این کشور] است. گزارش‌های مکرر و متعاقب از دبیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نشان می‌دهد که ایران با آژانس همکاری نمی‌کند و سد راه فعالیت‌های آن می‌شود. آژانس همچنین از ایران شکایت دارد و می‌گوید بازرسانی که برای ایران تعیین می‌شوند و در زمینه تأسیسات و چرخه سوخت هسته‌ای ایران سابقه و تجربه دارند با اعتراضات مکرر ایران مواجه می‌شوند که این مانع روند بازرسی‌ها می‌شود. و فعالیت‌های متعددی نیز وجود دارند که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی آن‌ها را «خلاف قطعنامه‌های شورای حکام آژانس و شورای امنیت سازمان ملل» توصیف می‌کند. اما مهم‌تر از همه، با توجه به سابقه جمهوری اسلامی در مخفی نگه داشتن فعالیت‌ها هسته‌ای خود به طور عمد، لازم است که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بتواند ضمانت‌های معتبری به جامعه بین‌المللی ارایه دهد که جمهوری اسلامی فعالیت و مواد هسته‌ای بیشتری در اختیار ندارد که هنوز وجود آن‌ها را اعلام نکرده باشد.
پروتکل الحاقی که ١٨ دسامبر ۲٠٠٣ توسط ایران به امضا رسیده است شیوه‌های اجرای این کار را ارایه می‌کند. اما ایران متأسفانه از ششم فوریه ۲٠٠٦ تاکنون [پروتکل الحاقی] را اجرا نکرده است. این مسأله به شدت نگران کننده است و در صورتی که ایران بخواهد به جامعه بین‌الملل درباره اهداف برنامه هسته‌ای خود تضمینی ارایه کند [اجرای پروتکل] نقشی حیاتی خواهد داشت.
در نهایت، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نقشی کلیدی در پیشبرد برنامه‌ها بر اساس برنامه‌ریزی قبلی دارد. گزارش اخیر دبیر کل آژانس به آغاز نصب سانتریفوژهایی در زیر کوه‌های نزدیک قم اشاره می‌کند و این که این بخشی از برنامه ایران برای افزایش تولید اورانیوم غنی‌شده با غلظت ۲٠ درصد است. این حائز اهمیت‌ترین و در عین حال هشدار دهنده‌ترین تغییر در برنامه‌های هسته‌ای ایران است – غنی‌سازی تا سطح ۲٠ درصد برای تولید مواد هسته‌ای با کاربری نظامی الزامی است و جمهوری اسلامی هیچ توجیه قابل قبول غیر نظامی برای آن ندارد.
به گزارش وزارت خارجه بریتانیا ، الستر برت طی این سخنرانی گفت:جدیدترین گزارش دبیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به ما یادآوری می‌کند که ایران همچنان قطعنامه‌های سازمان ملل نادیده می‌گیرد و از همکاری کامل با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته‌ای خود بازمانده است. این گزارش اخیر، همچنین باردیگر بر ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته‌ای ایران و نگرانی فزاینده آژانس از این بابت تأکید می‌کند.
یکی از فعالیت‌های محوری آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به اجرا گذاشتن مجموعه ضمانت‌هایی است که جنبه‌ای قاطع از رژیم منع تکثیر تسلیحات هسته‌ای به شمار می‌روند. قضیه ایران به خوبی نشان می‌دهد که این [ضمانت‌ها] همچنان به جا و مهم هستند.
چیزی که پرونده جمهوری اسلامی را به مساله‌ای چنین چالش‌انگیز تبدیل می‌کند فقط کوتاهی چند ساله رژیم ایران از گزارش دادن میزان قابل توجهی از مواد هسته‌ای و فعالیت‌های مرتبط نیست که بر اساس توافقش با آژانس موظف به اعلام آن‌ها بوده؛ بلکه چالش بزرگتر برای آژانس در حال حاضر بررسی و تعیین ماهیت فعالیت هسته‌ای جمهوری اسلامی است که این کشور به رغم تحولات اخیر [در پرونده هسته‌ای] همچنان مدعی تماماً صلح‌آمیز بودن آن است.
برای رسیدن به این نقطه سه چالش بزرگ پیش رو قرار دارد.
اولین مسأله اساسی رسیدگی به مسأله «ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی» است. هفته گذشته، دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در تازه‌ترین گزارش خود به شورای حکام از «نگرانی فزاینده» آژانس درباره وجود فعالیت‌هایی مرتبط با تولید موشک هسته‌ای در ایران نوشته بود. برای آن که هرگونه اطمینان و اعتمادی به صلح‌آمیز بودن ماهیت فعالیت هسته‌ای ایران برقرار شود، ایران باید پیش از هرچیز به سرعت و با صداقت به این پرسش بنیادین پاسخ دهد.
دوم، تلاش ممتد آژانس برای تطبیق فعالیت‌های هسته‌ای ایران [با تعهدات بین‌المللی این کشور] است. گزارش‌های مکرر و متعاقب از دبیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نشان می‌دهد که ایران با آژانس همکاری نمی‌کند و سد راه فعالیت‌های آن می‌شود. آژانس همچنین از ایران شکایت دارد و می‌گوید بازرسانی که برای ایران تعیین می‌شوند و در زمینه تأسیسات و چرخه سوخت هسته‌ای ایران سابقه و تجربه دارند با اعتراضات مکرر ایران مواجه می‌شوند که این مانع روند بازرسی‌ها می‌شود. و فعالیت‌های متعددی نیز وجود دارند که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی آن‌ها را «خلاف قطعنامه‌های شورای حکام آژانس و شورای امنیت سازمان ملل» توصیف می‌کند. اما مهم‌تر از همه، با توجه به سابقه جمهوری اسلامی در مخفی نگه داشتن فعالیت‌ها هسته‌ای خود به طور عمد، لازم است که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بتواند ضمانت‌های معتبری به جامعه بین‌المللی ارایه دهد که جمهوری اسلامی فعالیت و مواد هسته‌ای بیشتری در اختیار ندارد که هنوز وجود آن‌ها را اعلام نکرده باشد.
پروتکل الحاقی که ١٨ دسامبر ۲٠٠٣ توسط ایران به امضا رسیده است شیوه‌های اجرای این کار را ارایه می‌کند. اما ایران متأسفانه از ششم فوریه ۲٠٠٦ تاکنون [پروتکل الحاقی] را اجرا نکرده است. این مسأله به شدت نگران کننده است و در صورتی که ایران بخواهد به جامعه بین‌الملل درباره اهداف برنامه هسته‌ای خود تضمینی ارایه کند [اجرای پروتکل] نقشی حیاتی خواهد داشت.
در نهایت، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نقشی کلیدی در پیشبرد برنامه‌ها بر اساس برنامه‌ریزی قبلی دارد. گزارش اخیر دبیر کل آژانس به آغاز نصب سانتریفوژهایی در زیر کوه‌های نزدیک قم اشاره می‌کند و این که این بخشی از برنامه ایران برای افزایش تولید اورانیوم غنی‌شده با غلظت ۲٠ درصد است. این حائز اهمیت‌ترین و در عین حال هشدار دهنده‌ترین تغییر در برنامه‌های هسته‌ای ایران است – غنی‌سازی تا سطح ۲٠ درصد برای تولید مواد هسته‌ای با کاربری نظامی الزامی است و جمهوری اسلامی هیچ توجیه قابل قبول غیر نظامی برای آن ندارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر