دانشگاه جرج واشنگتن امریکا روز شنبه میزبان کنفرانسی با عنوان «پیش بسوی خاور میانه دموکراتیک» بود که در آن چند تن از شخصیت های برجسته سیاسی و حقوق بشری به ایراد سخنرانی پرداخته و به بررسی زوایای مختلفی از ظهور جنبش های آزادی خواهانه در خاورمیانه و بخصوص ایران پرداخته اند.
به گزارش دانشجونیوز، جو استورک، معاون دیده بان حقوق بشر در امور خاورمیانه و شمال آفریقا، علی ابوزکوک،یکی از کنشگرایان بنام کشور لیبی و همچنین اکبر گنجی، از فعالان سیاسی سرشناس، خانم دوژه مملوک، استاد زبانهای عربی و فرانسه و تحلیلگر تونسی، خانم سحر خمیس، کارشناس مسایل مصر و خاورمیانه و ردوان زیاده، تحلیلگر سوری میهمان این کنفرانس بوده و به سخنرانی پرداخته اند.
بر اساس این گزارش ، در روز ۲۶ شهریور، ۱۷ سپتامبر ۲۰11، کمیتهی همبستگی با خواستهای دموکراتیک مردم ایران در منطقه واشنگتن دی سی برگزار کننده این برنامه بوده و با دعوت از شش سخنران از کشورهای ایران، لیبی، تونس، مصر و سوریه و باهدف ایجاد همبستگی و استفاده از تجربههای کنشگرایان منطقه از هم دیگر بوده است. سخنرانان با نگاهی به جنبشهای مدنی منطقه، تلاش برای ترسیم راهی که موجب رسیدن به آیندهای
آزاد برای همهی کشورهای منطقه باشد، کردند.
در قسمتی از اطلاعیه مطبوعاتی این کمیته آمده است : «بهار عربی جدید ترین جلوه از مبارزات مردمی در جهان است که ملل زجر کشیده منطقه به قدرت نیروی لایزال خود پی برده و می کوشند آزادی ، برابری و کرامت انسانی را بر سپهر سیاسی وساختار قدرت حاکم نمایند. جنبش سبز ایران پیش از این تحولات شگفت انگیز و غافلگیر کننده عطر تغییرات مثبت و تکوین دموکراسی پایدار را در خاور میانه پخش کرد و هم اکنون نیز در تدارک خیزشی دوباره است. مبارزات کنونی امید های زیادی ر ابر انگیخته است تا این منطقه استراتژیک جهان نیز بتواند از مزایای حکومت دموکراتیک ، جامعه مدنی مقتدر و موازین حقوق بشر بهره مند شود و بند های اسارت تاریخی در دستگاه های استبدادی ایدئولوژیک ، مذهبی ، قبیله ای و نظامی را بگسلد. در این میان پرهیز از حاکم شدن یک دیدگاه ایدئولوژیک و سیاسی، جدایی نهادی دین و دولت ، و رعایت اصول تکثر گرایی سیاسی وفرهنگی تضمین گر عبور موفق از فروپاشی نظم کهن سیاسی و استقرار سامان سیاسی مطلوب و کارامد در خاور میانه است. از این رو برگزاری این کنفرانس تلاشی است برای نزدیک کردن وایجاد همبستگی بین نیرو های دموکراسی خواه در منطقه که خواست وسرنوشت مشترکی دارند. هم افزایی این نیروها و تقویت یکدیگر می تواند توان داخلی ومنطقه ای آنها را افزایش دهد. این افزایش به نوبه خود ریسک و نگرانی های گذار به دموکراسی را کاهش می دهد و سدی در برابر تهدید ها ایجاد می نماید. به باور ما عصر جدیدی در منطقه آعاز شده است و خاورمیانه دموکراتیک از آرزو و ایده به خواستی قریب الوقوع تبدیل شده است. »
این مراسم با سخنرانی جو استورک، معاون دیده بان حقوق بشر در امور خاورمیانه و شمال آفریقا، آغاز شد. استورک با اشاره به اینکه گذار منطقه به دموکراسی از جنبش سبز مردم ایران شروع شد، جنبش مردمی ایران را "بستری برای جنبشهای آزادی خواهانهی کشورهای عربی منطقه" دانست. وی به مقالهی منتشر شده در روزنامهی واشنگتن پست اشاره کرد که دربارهی جنبشهای انقلابی مردم ایران در سال ۱۳۸۸ نوشته بود "کنشگرایان عرب به ایران نگاه میکنند و از خود میپرسند، چرا ما نه؟"
جو استورک در خاتمهی سخنان خود بیان کرد، "جنبشهای منطقه تفاوتهای ظاهری دارند ولی در باطن همگی خواستار آزادیهای سیاسی، اجتماعی، حقوق شخصی و آزادی بیان هستند. زمان را نمیتوان به عقب بر گرداند. راهی طولانی در پیش است ولی این منطقه در حال گذار به دموکراسی است."
علی ابوزکوک،یکی از کنشگرایان بنام کشور لیبی، که پس از شش ماه حضور مستمر در مبارزات مردم لیبی برای مدت کوتاهی به واشنگتن دی سی آمده است، دومین سخنران این مراسم بود. ابوزکوک از مبارزهی چهل سالهی کشور لیبی با دیکتاتوری سخن گفت و متذکر شد که همواره به آزادی کشور خود امیدوار بوده است. وی دربارهی مراحل مختلف جنبش مردم لیبی صحبت کرد و گفت که مردم لیبی مجبور به استفاده از خشونت برای رسیدن به خواستههای خود شدند. وی با اشاره به خشونتهای وحشیانهی رژیم معمر قذافی بر علیه مردم لیبی، از سازمان ملل، فرانسه، انگلستان و آمریکا تشکر کرد و عنوان نمود که بدون کمک نظامی این کشورها مردم لیبی هرگز نمیتوانستند به خواستههای خود برسند.
اکبر گنجی سومین سخنران این مراسم، سخنان خود را با عنوان "درسهایی از تجربیات ایرانیان برای بهار عرب" آغاز کرد. وی با اشاره به اینکه مردم ایران با آغوشی باز به استقبال بهار عرب رفتند و دربارهی تغییر و تحول انقلاب اسلامی در طول ۳۲ سال پیش صحبت کرد. گنجی گفت: "دموکراسی و حقوق بشر جایی در مباحث انقلاب ۱۳۵۷ نداشت و فقط مبارزه با امپریالیزم، استقلال، آزادی، عدالتهای اجتماعی در گفتوگوها بیان میشد و آن هم یک نگاه بلشویکی از این مفاهیم بود."
گنجی ادامه داد: "آیت الله خمینی در طول چهار ماه اقامت خود در پاریس، بر خلاف گفتمان غالب بر مباحث روز، همواره از دموکراسی، حقوق بشر، حقوق زنان، آزادیهای مطلق اندیشه و بیان و پایه و اساس یک جمهوری شبیه فرانسه سخن میگفت. او بصورتی پایدار و محکم تاکید کرد که اگر احکام اسلامی اجرا شود، دموکراسی و حقوق بشر و آزادی و عدالت را بهتر و بیشتر و به طور کاملتری در مقابل نظامهای دیگر سیاسی به دست خواهیم آورد. اما چهار ماه اقامت وی در پاریس به سرعت به پایان رسید و او در۱۲ بهمن ۱۳۵۷ به ایران وارد شد و ده روز بعد انقلاب به پیروزی رسید. در مدت چند هفته، او به طور کامل وعدهها و شعارهای خود را فراموش کرد و گزینهای بجز آری یا نه به جمهوری اسلامی گفتن را بران مردم فراهم نکرد. یعنی، او توانایی انتخاب آزاد یک سیستم سیاسی را از مردم گرفت."
گنجی گفت: "مشکلات و مسایل در یک جامعهی دموکرات باید از طریق گفتوگوی جمعی حل و فصل شود. بحث، دلیل، سازش و توافق باید جایگزین درگیریهای مسلحانه شود. نباید تنها به این باور داشت که رسیدن به مفاهیم والایی مانند دموکراسی، آزادی، و حقوق بشر مهم هستند. بلکه وسایل رسیدن به آنها نیز مهم است، چون با استفاده از این وسایل این مفاهیم محقق میشوند. در واقع دستیابی به وسایل و اهداف یکسان هستند."
وی در سخنانش به استاندارد های دوگانه وتبعیض آمیز غرب اعتراض کرد و تفاوت عملکرد در مصر ولیبی را با بحرین وسوریه به عنوان مصداق مطرح کرد. او اعلام نمود دولت آمریکا در راستای منافع ملی خودش عمل می کند نه حقوق بشر
در قسمت دوم این مراسم خانم دوژه مملوک، استاد زبانهای عربی و فرانسه و تحلیلگر تونسی، خانم سحر خمیس، کارشناس مسایل مصر و خاورمیانه، و ردوان زیاده، تحلیلگر سوری، دربارهی جنبشهای این کشورها به سخنرانی پرداختند.
مباحثی مانند مفهوم اسلام و دموکراسی، جنبشهای صلح آمیز و شانس پیروزی آنها در مقابل خشونت دولتها، مراحل نوشتن یک قانون اساسی دموکراتیک و سکوت جوامع بین المللی در قبال خشونت حکومت بشار الاسد، به طور کلی مورد بحث و گفتگو قرار گرفتند.
خانم سحرخمیس به مشکلات مصر پس از سقوط مبارک اشاره کرد. حضور بقای مدافعان رژیم مبارک و چگونگی جذب آنها در فرایند های سیاسی ، جلوگیری از حاکم شدن مناسبات فرقه ای و حفظ تفاهم نیروهای انقلابی را از چالش های دموکراسی نوپا در مصر نامید. دکتر رادوان زیاده به تشریح چگونگی شکل گیری جنبش اعتراضی در سوریه پرداخت. رفتار بی رحمانه و خشونت سبعانه نیرو های امنیتی سوریه در برخورد با نوجوانان 12 ساله در شهر درعا که با اعمال شنیعی چون کشیدن ناخن و زدن شلاق همراه بود ، باعث طعیان خشم مردم این شهر شد و شعله های اعتراض به سرعت به دیگر مناطق سوریه سرایت کرد. وی توسل به شیوه های مبارزاتی خشونت آمیز در سوریه را دارای هزینه بسیار دانست که قابل تحمل نیست ولذا تاکید کرد که فعالان سوری دموکراسی خواه به مبارزات مسالمت آمیز پایبند هستند.
به اعتقاد وی مخالفان اسد در سوریه مشکل عدم هماهنگی و انسجام دارند و نشست ترکیه گامی مهم در حل این مشکل است.
در این برنامه فیلمی از جنبش های اعتراضی در منطقه پخش شد و در ساعت 9 شب جلسه به پایان رسید.
دانشجو نیوز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر