سازمان ملل متحد به مناسبت روز جهانی مفقود‌شدگان ناپدیدشدن افراد توسط دولت‌ها یا گروه‌های نظامی به عنوان وسیله‌ای برای حل مناقشه یا ناآرامی را محکوم کرده است.
هدف از این درخواست جلب توجه به وضعیت ناگوار هزاران نفری است که در سراسر جهان ناپدید شده‌اند.
به گزارش بی بی سی، سازمان ملل می‌گوید که هزاران نفر در جهان در شرایط نامطلوب و در مکان‌هایی که بستگان یا نمایندگان حقوقی آن‌ها از آن خبر ندارند زندانی هستند.
جرمی سارکین رئیس گروه کاری ناپدیدشدن‌های اجباری گفت: «ناپدیدشدن‌های اجباری به‌دلایل ویژه‌ای توسط دولت‌ها انجام می‌شود. همیشه به‌خاطر جلوگیری از فعالیت‌هایی که فرد مفقود شده در آن درگیر است نیست. هدف همچنین مرعوب کردن خانواده‌ها، همکاران، و اطرافیان شخص است.»
آقای سارکین می‌گوید این فقط یکی از استراتژی‌هایی است که دولت‌ها برای ایجاد ارعاب به کار می‌گیرند اما شیوه‌ای موثر است:
«گاهی محاکمات نمایشی برگزار می‌شود، گاهی اعدام‌های دولتی، گاهی بازداشت‌های خودسرانه. ناپدید شدن افراد سلاح دیگری است که دولت‌ها برای تعقیب مخالفان استفاده می‌کنند و تاثیر رعب‌آور خیلی گسترده‌تری دارد.»
شماری از نهادهای بین‌المللی حقوق بشر مانند دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل و گروه‌های غیردولتی مانند عفو بین‌الملل از جمله درباره زندانی شدن‌های مخفیانه کار می‌کنند.
روز بین‌المللی ناپدیدشدگان فرصتی برای پررنگ کردن کار این گروه‌ها و نهادهاست.
الهه هیکس کار‌شناس حقوق بشر درباره اهمیت کار این گروه‌ها و تاثیر آن در سرنوشت ناپدیدشدگان می‌گوید صدور بیانیه توسط این سازمان‌ها درباره ناپدیدشدگان باعث ایجاد نوعی مصونیت برای افراد مفقود می‌شود.
زندانی کردن افراد تحت شرایط مخفیانه یا نامعلوم نقض جدی مفاهیم حقوق بشر است و در صورتی که در جریان مناقشه مسلحانه صورت گیرد ناقض قوانین بین‌المللی است.
هدف از این درخواست جلب توجه به وضعیت ناگوار هزاران نفری است که در سراسر جهان ناپدید شده‌اند.
به گزارش بی بی سی، سازمان ملل می‌گوید که هزاران نفر در جهان در شرایط نامطلوب و در مکان‌هایی که بستگان یا نمایندگان حقوقی آن‌ها از آن خبر ندارند زندانی هستند.
جرمی سارکین رئیس گروه کاری ناپدیدشدن‌های اجباری گفت: «ناپدیدشدن‌های اجباری به‌دلایل ویژه‌ای توسط دولت‌ها انجام می‌شود. همیشه به‌خاطر جلوگیری از فعالیت‌هایی که فرد مفقود شده در آن درگیر است نیست. هدف همچنین مرعوب کردن خانواده‌ها، همکاران، و اطرافیان شخص است.»
آقای سارکین می‌گوید این فقط یکی از استراتژی‌هایی است که دولت‌ها برای ایجاد ارعاب به کار می‌گیرند اما شیوه‌ای موثر است:
«گاهی محاکمات نمایشی برگزار می‌شود، گاهی اعدام‌های دولتی، گاهی بازداشت‌های خودسرانه. ناپدید شدن افراد سلاح دیگری است که دولت‌ها برای تعقیب مخالفان استفاده می‌کنند و تاثیر رعب‌آور خیلی گسترده‌تری دارد.»
شماری از نهادهای بین‌المللی حقوق بشر مانند دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل و گروه‌های غیردولتی مانند عفو بین‌الملل از جمله درباره زندانی شدن‌های مخفیانه کار می‌کنند.
روز بین‌المللی ناپدیدشدگان فرصتی برای پررنگ کردن کار این گروه‌ها و نهادهاست.
الهه هیکس کار‌شناس حقوق بشر درباره اهمیت کار این گروه‌ها و تاثیر آن در سرنوشت ناپدیدشدگان می‌گوید صدور بیانیه توسط این سازمان‌ها درباره ناپدیدشدگان باعث ایجاد نوعی مصونیت برای افراد مفقود می‌شود.
زندانی کردن افراد تحت شرایط مخفیانه یا نامعلوم نقض جدی مفاهیم حقوق بشر است و در صورتی که در جریان مناقشه مسلحانه صورت گیرد ناقض قوانین بین‌المللی است.
هرانا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر