برای اولین بار در تاریخ سیاسی ایران و یا شاید جهان جنبش اصلاح ِ اصلاح طلبان را اعلام موجودیت کرد.به گزارش خبرنگار بخش سیاسی - فرهنگی - تفریحی آی طنز، گروهی با هدف اصلاح نمودن اصلاح طلبان تشکیل یافته است که سخنگوی این گروه طی مصاحبه ای با آی‌طنز ضمن اعلام موجودیت این جنبش به تبیین و شفاف سازی مواضع آن پرداخت.لازم به ذکر است که سخنگوی این جنبش در گفتگو با آی طنز نخواست نامش فاش شود ولی با توجه به اینکه نمی شد در مصاحبه ایشان را اوهوی یا ببین فلانی صدا کنیم با موافقت ایشان نام مستعار و موقت هوشنگ را برای ایشان انتخاب کردیم:چی شد که شما به فکر اصلاح کردن اصلاح طلبان افتادید؟هوشنگ: خب این داستانش خیلی طولانیه ما یک سری مطالعات تاریخی داشتیم در مورد اینکه چرا انقلابهای جهان سوم یا موفق نمیشوند یا اگر بشوند وضع بدتر از قبل میشه و چرا اکثر روشنفکرهای امروزی با انقلاب کردن مخالفند؟ ما متوجه شدیم که انقلاب کردن کلا دو تا اشکال اساسی داره اول اینکه انقلاب کردن حکومتها را ناراحت میکنه. فکرش را بکنید اگر میشد انقلاب کرد و حکومت هم ناراحت نمی شد و چه بسا همکاری هم می کرد آن وقت انقلاب با مشکلی روبرو نبود و کارها خیلی راحتتر پیش میرفت. مشکل دوم انقلابها این هست که انقلاب کردن یک کار تمام وقت است و خیلی وقت ادم را می گیره اگر میشد به صورت پارت تایم یا گه گداری انقلابی بود خیلی بهتر بود چون اینجوری افراد بیشتری جذب جنبش می شدند.
خب شما برای این مشکلات راه حلی هم پیدا کردید؟هوشنگ: بله می خواستم همین را عرض کنم. در واقع دست یافتن به همین راه حل باعث شد به فکر تشکیل جنبش اصلاح اصلاح طلبان یا به طور خلاصه اصلاح طلبی به توان 2 برسیم. واقعیت این هست که راه حل مشکل اول را اصلاح طلبان قبل از ما پیدا کرده بودند. انها فهمیده بودند برای اینکه حکومتها از انقلاب کردن ناراحت نشوند راه حل این هست که انقلاب نکنیم و در عوض اصلاح کنیم. اما مشکل جدیدی بروز کرد و آن هم این بود که حکومتها از اصلاح هم ناراحت میشدند. همین باعث شد که یک عده از اصلاح طلبها به این نتیجه رسیدند که باید فقط به تکلیف عمل کنند و دنبال نتیجه نباشند یعنی اصلاح طلب باشند اما دنبال اصلاح شدن حکومت نباشند. اینجا است که ما وارد عمل میشویم و سعی میکنیم اصلاح طلبها را اصلاح کنیم تا بعد انها حکومت را اصلاح کنند.ببخشید من دقیقا متوجه نشدم این راه حل چطور عمل میکنه اما اصلا چرا شما لقمه را دور سرتون می چرخونید چرا مستقیما خود حکومت را اصلاح نمی کنید؟هوشنگ: به چند دلیل. اولا همونطور که گفتم حکومت از اصلاح شدن ناراحت میشه دوم اینکه هر چیزی یک حساب و کتابی دارد. همینجوری دیمی و کترهای که نمیشه راه افتاد حکومت را اصلاح کرد. این در فرهنگ ما هم ریشه داره و چیز جدیدی نیست. مثلا شما اگر بخواهید چیزی را به حکومت بگویید اول از فیس بوک می خواهید که این خواسته را مطرح کنه تا توجه روشنفکرها به مساله جلب بشه و انها این را از مراجع عظام بخواهند و اگر مراجع عظام حاضر شدند سکوتشون را بشکنند این خواسته را از مقام رهبری طلب کنند. خب راهش همینه هر چیزی راه و روش خودش را داره مثلا شما اگر چیزی از خدا بخواهید اول میروید امامزاده محل اگر کار با امامزاده راه نیوفتاد در مرحله بعدی میروی حرم امام دعا میکنی که ایشون از خدا بخواد که حاجتت براورده بشه. شما اگر کار اداری هم داشته باشی اول میری سراغ آبدارچی اداره دمش را می بینی و پول چایی میدی تا ایشون دم مقامات بالاتر را ببینه و کار شما راه بیوفته یعنی چانه زنی از پایین فشار از بالا. پس هرچیزی سلسله مراتبی داره همینجوری کشکی که نمیشه راه افتاد اصلاح کرد.ببینید من یک مقدار گیج شدم ولی هنوز هم قانع نشدم که روش شما موثر باشه فکر می کنم انتقادات زیادی متوجه روش شما بشود...هوشنگ: بله مسلم است که انتقادات زیادی خواهد شد. همیشه یک عده ادم مغرض و نادان هستند که انتقاد می کنند. اما یک اصلاح طلب واقعی نباید به این انتقادات توجه کند. مثلا شما ببینید وقتی اقای موسوی خوینیها میفرماید مخالف شعار «جمهوری ایرانی» هست و موافق «چند صدایی» است بخش نظرات سایتش را می بنده تا به انتقادات توجه نکنه اگر ایشان بخواد بشینه حرفهای هر بی سر و پایی را بخونه و بهش فکر کنه که دیگه فرصت نمی کنه برای مملکت چند صدایی درست کنه.بله ما هم با انتقادات افراد نادان مواجه بوده و هستیم. یک عده همونطور که به اصلاح طلبها میگفتند نظام قابل اصلاح نیست به ما هم میگفتند اصلاح طلبها قابل اصلاح نیستند اما تو کت ما نرفت.این حرف جدیدی است ممکنه بیشتر توضیح دهید که منظور از اینکه اصلاح طلبها قابل اصلاح نیستند چیست؟هوشنگ: خب منتقدین یک سری دلایل واهی برای این حرف ارائه می کنند. مثلا میگن بعد از راهپیماییهای دو سال گذشته جناب کدیور گفت شعار مردم «هم غزه هم لبنان» بود بعد یک عده مغرض فیلمهایی را در یوتیوب گذاشتن که نشون میداد مردم میگن«نه غزه نه لبنان» که باعث شد متاسفانه ایشان تقیه کنند و حرفشان را اصلاح کنند اما بعد از گذشت دو سال باز جناب محتشمی پور امده و میگه «نه غزه نه لبنان شعار جوانان ما نبود و کسی این حرف را قبول ندارد» بر همین اساس یک عده مغرض این طور جلوه میدهند که اصلاح طلبها قابل اصلاح نیستند و فهماندن حرف مردم به انها مثل کوبیدن میخ اهنین در سنگ است.نظر خود شما در این مورد چیست؟هوشنگ: خب واضحه که ما اصلاح طلبها را قابل اصلاح میدونیم و اساسا جنبش ما بر همین اساس یعنی به امید اصلاح شدن اصلاح طلبها ایجاد شده.شما برای رسیدن به این هدف چه راهکارهایی را در پیش خواهید گرفت؟هوشنگ: در وهله اول ما به صورت استراتژیک با جنبش سوت اعلام همراهی کردیم.جنبش سوت؟هوشنگ: بله همونطور که می دانید از بعد از انتخابات گاه به گاه مردم بالای پشت بام میرفتن و الله و اکبر می گفتند اما با وجود گذشت چند سال هیچ اتفاق خاصی رخ نداد. این معضل عده ای از اندیشمندان را به این فکر انداخت که شاید حکومت اسلامی با الله و اکبر مشکلی نداره و اساسا شاید حکومت اسلامی از الله و اکبر آسیب نمیبینه به همین دلیل به راهکارهای دیگری اندیشیدند و بر همین اساس جنبش سوت شکل گرفت یعنی بالای پشت بام به جای الله و اکبر سوت بزنیم. این راه حل بسیار هوشمندانه و غافلگیرانه است. فکرش را بکنید حکومت منتظره شما بری بالای پشت بوم الله و اکبر بگی اما میبینه داری سوت میزنی.گذشته از این راهکار سوت زدن نوعی نافرمانی مدنی مفرح هست که علاوه بر اصلاح وضعیت کشور اوقات فراغت شما را هم پر میکنه و فصل جدیدی در تاریخ مبارزات مردمی خواهد گشود. در دوره تحصیل ما یک استادی داشتیم که خدا بیامرز میگفت یادگرفتن زبان خارجی اگر درست انجام بشه مثل یک جور تفریح هست من هم امروز این نظریه را مطرح میکنم که انقلاب و اصلاح اگر درست انجام بشه مثل یک جور تفریحه و به همه خوش میگذره.البته من خودم به شخصه به این دلیل که از بچگی هرکاری کردم یاد نگرفتم سوت بزنم و کلا عادت دارم توی حمام و دستشویی هم به جای سوت زدن اواز میخونم توفیق همراهی با این جنبش را ندارم ولی بقیه دوستان به حمدالله سوتهای خوبی میزنند.یعنی شما فکر می کنید اگر سوت بزنید اصلاح طلبها اصلاح میشوند و بعد هم انها حکومت را اصلاح می کنند؟هوشنگ: خب فقط سوت که نیست ما یک سری روشهای دیگر هم داریم که خودمون ابداع کردیم. یکی از این روشها روزه سیاسی هست. مثل همیشه یک عده مغرض و نادان ایراد گرفتند و گفتند وقتی شما توی منزل نشستهای و هیچ کس از روزه سیاسی شما مطلع نمیشه این چه جور مبارزه ای هست؟ وانگهی وقتی حکومت خودش مردم را وادار به روزه گرفتن می کند و روزه خواری جرم است روزه گرفتن شما به چه عنوان مبارزه محسوب می شود؟ اما استقبالی که سایتهای اصلاح طلب مثل کلمه و جرس از طرح روزه سیاسی کردند نشان داد که ایده ما درست بوده است. مثلا یکی دیگر از این روشها این هست که بریم وسط یک خیابان پر تردد به حالت چمباتمه بشینیم و وانمود کنیم یک کلم بی آزار هستیم.کلم؟ این کار تاثیری هم داشته؟هوشنگ: بله مسلما. من خودم این روش را تست کردم و نتیجه اش را دیدم البته اول راننده ها پیاده شدند و یک سری حرفهایی زدند که فکر میکنم قابل چاپ نباشه اما بعد از اینکه با انها گفتمان کردم و اهداف جنبش از این اکسیون را براشون شرح دادم با شور و شوق انقلابی من را روی دست بلند کرده و تا حاشیه خیابان بردند و من را با دعای خیر بدرقه کردند.دعای خیرشون چی بود؟هوشنگ: گفتند خدا شفات بدهما هم از اینکه وقتتان را در اختیار ما قرار دادید متشکریم و برای شما دعای خیر می کنیم.هوشنگ: خواهش میشه |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر