۱۳۹۰ آبان ۲۷, جمعه

بی توجهی پزشکی به وضعیت مهدی محمودیان (افشاگر کهریزک) ووخامت حال وی

article picture

منبع نزدیک به مهدی محمودیان در خصوص وضعیت جسمی او به کمپین گفت:« وقتی در بند ۲۰۹ زندان اوین بوده شب های زیادی او را بدون لباس به حیاط فرستاده اند. دی ماه بوده و هوا سرد و شب های زیادی زیر باران تا صبح مانده است. او از همان دوران مشکل تنفسی پیدا کرد و بارها هم شکایت کرد و خواست تا برای درمان به بیرون از زندان فرستاده شود.»


بی توجهی پزشکی به وضعیت مهدی محمودیان ووخامت حال وی و انتظار چهل روزه وی برای عمل جراحی

مهدی محمودیان، زندانی عقیدتی که از ۴۰ روز پیش به دنبال وخیم شدن حالش از زندان رجایی شهر کرج به بیمارستان منتقل شده است ، صبح پنجشنبه تحت عمل جراحی قرار می گیرد. یک منبع نزدیک به این زندانی که به دلایل امنیتی نخواست نامش فاش شود در خصوص وضعیت او به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت:« مهدی دچار نوسان شدید فشار خون است و مرتب دچار حمله های عصبی می شود که تازه از روز گذشته دکترها توانستند فشار او را ثابت نگه دارند. پنجشنبه نیز عمل جراحی دارد. بالاخره پس از یکسال که از بیماری و درخواستش برای مداوا گذشت دادستان تهران اجازه خروج از زندان را داد.»


مهدی محمودیان، عضو جبهه مشارکت و از کسانیکه در خصوص وقایع بازداشتگاه کهریزک اطلاع رسانی کرد، ۲۵ شهریور ماه در منزل شخصی اش بازداشت شد. او مدتی در زندان اوین بود و پس از آن به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد. او به اتهام اجتماع و تبانی علیه نظام به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده است. او در داخل زندان نیز نامه ای درباره وضعیت اسفناک زندان رجایی شهر کرج و تجاوزهای مکرر در این زندان خطاب به خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی نوشت.

منبع نزدیک به مهدی محمودیان در خصوص وضعیت جسمی او به کمپین گفت:« وقتی در بند ۲۰۹ زندان اوین بوده شب های زیادی او را بدون لباس به حیاط فرستاده اند. دی ماه بوده و هوا سرد و شب های زیادی زیر باران تا صبح مانده است. او از همان دوران مشکل تنفسی پیدا کرد و بارها هم شکایت کرد و خواست تا برای درمان به بیرون از زندان فرستاده شود. حتی زندان اوین به او دارو هم نداده است. پس از مدتی ماموران خواسته اند که او را با پابند به بیمارستان بیاورند اما او قبول نکرده است که با این وضعیت به بیمارستان برود. تا اینکه از آنجا به زندان رجایی شهر کرج منتقل می شود.»

این منبع نزدیک در ادامه گفت:« ظاهرا بنا بر گفته خود مهدی وضعیت بهداشتی زندان رجایی شهر کرج کمی از اوین بهتر بوده است البته فقط در همین یک مورد.کم کم در آنجا حالش بدتر می شود تا بالاخره اردبیهشت ماه امسال او را به بیمارستان منتقل کردند. طبق گفته پزشکان او حجم زیادی از ریه اش را از دست داده بوده و دیگر هیچ کاری نمی شد برایش کرد و مجبور است دیگر با نصف ریه باقی مانده زندگی کند اما از دی ماه پارسال به غیر از مشکل تنفسی به نوسان فشار خون هم مبتلا می شود طوریکه ساعت های زیادی در طول روز بیهوش می شده است. دکترهای زندان می گویند که فورا نیاز به اسکن مغز دارد و بلافاصله باید به بیمارستان منتقل شود اما برای خروج از زندان اجازه دادستان لازم بوده اما ۹ ماه صدور این اجازه طول می کشد. یکماه نیز او را در زندان معطل کردند چون می خواستند او را با پابند به بیمارستان ببرند که مهدی مقاومت می کند تا بالاخره زندان رضایت می دهد که او را بدون پابند از زندان خارج کنند.»

به گفته این منبع نزدیک به مهدی محمودیان دیگر زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج نیز در وضعیت مناسبی نیستند و با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می کنند.

منبع موثق یاد شده به کمیپن در خصوص وضعیت زندانیان سیاسی در زندان رجایی شهر گفت: « بند سیاسی زندان رجایی شهرکرج دارای ۳۰ اتاق است که هر کدام دو متر است و در کنار هم در طی یک راهرو بزرگ قرار گرفته اند. در ابتدا و انتهای راهرو هیچ راه خروجی وجود ندارد و آنها هیچ ارتباطی با دیگر زندانیان ندارند. این بند ۶۰ زندانی سیاسی دارد که ۲۱ ساعت از شبانه روز را مجبور هستند در همان فضای کوچک و بدون هیچ رفت و آمدی به خارج در کنار هم طی کنند. در طول روز زندانیان سیاسی فقط سه ساعت حق هوا خوری دارند که ساعات هوا خوری به تناسب فصل گرما و سرما در بدترین زمان ممکن انتخاب می شود و به همین دلیل غالبا زندانیان ترجیح می دهند که در آن فاصله زمانی هم از بند خارج نشوند . همچنین بر خلاف آنکه زندانیان هر ماه حق دو بار نامه نوشتن به خانواده هایشان را دارند هیچکدام از نامه ها به خانواده ها نمی رسد و پس از ماه ها دوباره به خود زندانیان برگردانده می شود. بر اساس اطلاعات این منبع موثق بسیاری از زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج که ناشناس مانده اند و تا به حال رسانه ها با خانواده هایشان صحبت نکرده اند در معرض آزار و اذیت بیشتری هستند چنانکه بارها از سوی زندانیان دیگر و مسولان مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند.»

این منبع موثق به علی عجعمی، دانشجوی زندانی اشاره کرد که به گفته وی بارها از سوی زندانیان دیگری که در واقع از سوی مسولان زندان مامور شده اند کتک خورده است و از شدت کتک پای چشمانش کبود و صورتش سیاه شده است. همچنین علیرغم شکایت این دانشجو نه تنها به شکایت او رسیدگی نکرده اند بلکه بعد از شکایت او را به سلول انفرادی منتقل کردند.

به نقل از این منبع عیسی سحرخیز یکی دیگر از زندانیانی است که در وضعیت مناسبی در زندان برخورد دار نیست و بارها از سوی زندانیان دیگر مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. چندی پیش پزشکان زندان مدت ها به او گفته اند که مشکوک به سرطان است و باید آزمایش بدهد اما سه ماه طول می کشد تا بالاخره او را برای آزمایش می برند. این منبع با اظهار اینکه موارد آزار و اذیت و بی توجهی به وضعیت زندانیان در زندان رجایی شهر کرج زیاد است، گفت:« زندان رجایی شهر کرج معروف به بدترین زندان ایران است اما در همین بدترین زندان هم ظاهرا شرایط را برای زندانیان سیاسی بدتر کرده اند، برایشان جهنمی در جهنم ساخته اند.»

این منبع در نهایت در خصوص ملاقات های حضوری زندانیان رجایی شهر کرج هم گفت:« زندانیان این زندان ملاقات حضوری ندارند و اگر هم شانس بیاورند و ملاقات بگیرند در واقع ملاقات پشت دیواری است یعنی حق ندارند که به یکدیگر دست بدهند یا ببوسند، چیزی شبیه همان ملاقات کابینی است.»

کمپین بین المللی حقوق بشردرایران

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر