فشاربرنسرین ستوده در زندان ادامه دارد : «اگر ملاقات های مرتب حضوری به بچه هایم ندهند، تمام ملاقات های کابینی را نیز قطع می کنم»مسولان زندان اوین بار دیگر برای تحت فشار قرار دادن نسرین ستوده برای اعتراف های اجباری از ملاقات حضوری او با فرزندانش جلوگیری کردند. رضا خندان با اشاره به اینکه هفته گذشته بچه هایش از ملاقات حضوری با مادرشان محروم شدند، به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: « پس از ملاقات کابینی منتظر شدیم که به بچه ها ملاقات حضوری بدهند، اول بچه های دو خانواده دیگر رفتند، ما بیرون حدود ۲۰ دقیقه منتظر نشستیم اما عاقبت بچه های من را راه ندادند و آنها بدون ملاقات با مادرشان به خانه برگشتند. این حرکت ضربات مهلکی به بچه ها وارد می کند که حد ندارد.»رضا خندان، همسر نسرین ستوده با اشاره به اینکه فرزندانش در شرایط بسیار نامناسب روحی هستند به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: « این هفته در زمان ملاقات کابینی و قبل از آنکه متوجه شویم به بچه ها ملاقات حضوری نمی دهند، نسرین وقتی از آنطرف شیشه پسر کوچکمان را می دید که بی تاب است و مرتب با همه درگیر می شود و علتش را هم می دانست که نیما از فضای ملاقات کابینی رنج می کشد همانجا گفت اگر ملاقات حضوری مرتب به بچه هایم ندهند من تمام ملاقات های کابینیم را هم به عنوان اعتراض قطع خواهم کرد.»
همسر نسرین ستوده به کمپین گفت: « هفته گذشته وقتی فهمیدم که به بچه های من ملاقات حضوری نمی دهند به یکی از مسولان گفتم این فشارها را بر بچه های من می آورید تا خانم من به کارهای که نکرده اعتراف کند? اما آنها گفتند به ما مربوط نیست به دادستانی مربوط است. در حالیکه بچه های خانواده های دیگر بدون داشتن نامه از دادستان و تنها با اجازه مسول زندان به ملاقات مادرهایشان رفتند.»رضا خندان در خصوص وضعیت ملاقات های حضوری بچه هایش افزود: « در طول یازده ماهی که از بازداشت همسرم می گذرد تا به حال ما هیچ وقت ملاقات حضوری منظم نداشته ایم. از ابتدا اعلام کردند که برای ملاقات حضوری باید نامه از دادستانی بگیریم اما در طول این یازده ماه فقط ما یکبار موفق شدیم از دادستان نامه بگیریم و به طور رسمی به ملاقات حضوری برویم. اصلا موفق به دیدن دادستان نمی شویم. بقیه ملاقات های حضوری که بچه ها داشته اند در شرایط خاص امنیتی و غالبا به مدت ۵ دقیقه بوده است که با مامور رفته و برگشته اند. یعنی به هیچ وجه در شرایط عادی و در سالن ملاقات زندان، دیدارها صورت نگرفته است.»همسر نسرین ستوده با اعتراض به نحوه ملاقات های حضوری بچه ها با مادرشان به کمپین گفت:« زندان اوین سالن ملاقات حضوری دارد یعنی مفهومش این است که باید قاعده و قانونی هم برای استفاده آن باشد در حالیکه بچه های من در آنجا مادرشان را ملاقات نمی کنند. ما انتظار داریم که بچه ها ملاقات سالم داشته باشند. ملاقات سالم به این معنی است که در محیط امن تر و بدون حضور ماموران مادرشان را ببینند و یا از ورودی های اصلی زندان مجبور نباشند رد شوند تا به مادرشان برسند، ورودی های که پر از مامور و زندانی با دستبند و پا بند است. آنوقت این ملاقات ها بیشتر از آنکه حسن داشته باشد ضرر دارد.»رضا خندان ادامه داد: « ما از سازمان زندان ها، دادستان و یا هر نهادی که متولی ملاقات های زندانیان است انتظار داریم تا برنامه منظمی برای ملاقات های حضوری بگذارند، بخصوص برای بچه ها که نیاز دارند حداقل یکبار در هفته مادرشان را حضوری ببینند. اگر قرار است نامه از دادستانی گرفته شود این کار باید به صورت مرتب صورت بگیرد نه اینکه به طور مثال در طول یازده ماه فقط یکبار موفق به گرفتن نامه شویم.»همسر نسرین ستوده با اشاره به حضور خنثی بچه ها در ملاقات کابینی گفت: « بچه ها اصلا در ملاقات کابینی حرف نمی زنند. دختر بچه ی همسن پسر من است که وقتی به ملاقات کابینی می آید حتی رویش را هم به سمت کابین برنمی گرداند دیگر چه برسد به اینکه حرف بزند. پسر من هم هر هفته در ملاقات کابینی به بهانه های گریه می کند و یا دیگران را اذیت می کند. این هفته همه متوجه اش شدند و وسط مکالمه شان برگشته بودند و او را نگاه می کردند. ملاقات های کابینی روح بچه ها را آزرده می کند.» |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر