۱۳۹۰ تیر ۱۹, یکشنبه

بیانیۀ فعالین دانشجویی و وکیل زندانی محبوس به مناسبت 18 تیر

article picture


بیانیۀ فعالین دانشجویی و وکیل زندانی محبوس در بند 350 زندان اوین به مناسبت 18 تیر
بیانیۀ فعالین دانشجویی و وکیل زندانی محبوس در زندان اوین که به مناسبت گرامیداشت 18 تیر نوشته شده است و جهت انتشار در اختیار "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران "قرار گرفته است که متن آن به قرار زیر می باشد:
12سال از آن شب تاریک استبداد عریان و ددمنش و دوازده سال گذشت از آن صبح دمان دموکراسی خواهی و حقوق بشر طلبی.
آری ، 18 تیر 78 آغاز جنبش سترگ دموکراسی خواهی با عبور از تمامی ساختارهای دموکراسی ستیز و گذز از آن گفتار سیاسی بود که کنش شهروندان را نه در خیابان ، بلکه تنها در جعبه های انتخابات می خواست و چانه زنی اش بر چانه قدرت و ساختار استوار می خواست و بی آنکه متفتن ذات غیر دموراتیک ساختار باشد ، خام اندیشانه راه گذار به دموکراسی را نه در جامعه مدنی و عاملیت شهروندان توانمند و دموکراسی خواه ، بلکه در فعالیت ساز و کارهای دولت گرایانه و عمودی می جست و نهالی که در آن دوران سرنوشت ساز و روزگاران حماسه و شورمندی کاسته شد و با خون جانهای شیفته ای چون عزت ابراهیم نژاد ، مژگان توکلی ( شهید 2 تیر دانشگاه تبریز) ، سعید زینالی و اکبر محمدی آبیاری شد .

امروز درخت تنومند و باروری گشته است که از آن به جنبش سبز یاد می شود .جنبش سبز همان جنبش خیابانی رادیکالی طبقه متوسط شهری است که ریشه در جنبش دانشجویی به مثابه جنبش پیشرو و آوانگارد اجتماعی دارد .
در آن شب 18 تیر که به ایرانیان الگوی مبارزات به دور از خشونت را آموخت اما لشگر اوباش و اراذل که در تمام این سالها به سان پاسداران ساختار عمل نموده اند ، مغول وار ریختند وسوختند وکشتند وبردند تا در ادامه مسیر و در دادرسی فرمایشی – در حالیکه وکیل دانشجویان به جرم افشای حقایق به زندان دچار آمد – تنها یک سرباز وظیفه به جرم سرقت یک ریش تراش محکوم شناخته شود و قاتلان و ضامنان آن خون های به ناحق ریخته و چشمهای به ناحق در آمده و دستان به ناحق شکسته ، بی هیچ گزندی در خیابان راست راست راه روند و در چهار چوب پروژه های امنیتی نهادهای موازی در آن سالها ، صرافت فتح قلل قدرت شبه انتخاباتی را در سر بپروند .
آری ، بادی که حاکمیت در شب 18 تیر 78 کاشت به طوفانی بدل گردید که امروز خواب راحت از چشمان شان ربوده است .
و اما اجر آن 18 تیر برای ارازل آنچنان پسند آمد که در پی اجری دیگر ،10 سال بعد نیز در شب 25 خرداد 88 راه کوی در پیش گرفتن و کردند هر آنچه نباید می کردند و پشت سر نهادند تمامی مرزهای شقاوت و ددمنشی را .
و امروز رفتاری به مراتب وقیحانه تر از رفتار 18 تیر از آنجا که دستگاه قضاییش می خوانند صورت پذیرفته و به جای آن اراذل ، 14 دانشجوی دانشگاه تهران در دادگاه نظامی در جایگاه متهم نشانده شده به زندان محکوم گردیده اند .
ما امضا کنندگان این مکتوب که خود دانشگاهیان و فعالین دانشجویی زندانی و سند مظلومیت این جنبش هستیم بار دیگر از حاکمیت می خواهیم پیش از آنکه خیلی دیر شود ، به خود آید و با پذیرش راه محتوم دموکراسی ، ضمن تلاش برای جبران گذشته به بازگشایی فضای آکادمیک اقدان نماید .
1- آرش صادقی – فعال دانشجویی زندانی علامه طباطبایی
2- جواد علیخانی – فعال دانشجویی زندانی چمران اهواز
3- پیمان عارف – فعال دانشجویی زندانی دانشگاه تهران
4- سام محمودی – فعال دانشجویی سابق زندانی داانشگاه تهران
5- مجید دری – فعال دانشجویی زندانی علامه طباطبایی
6- سیامک قادری – فعال دانشجویی سابق زندانی دانشگاه تهران
7- ضیا نبوی- فعال دانشجوییزندانی نوشیروانی بابل
8- نوید کامران – فعال دانشجویی دانشگاه آزاد
9- میثم رودکی – فعال دانشجویی زندانی پیام نور
10- سید محمد سیف زاده – وکیل دادگستری و عضو موسس کانون مدافعان حقوق بشر
بیانیۀ جمعی از فعالین دانشجویی و وکیل زندانی در بند 350 زندان اوین
تیر ماه 1390

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر