هرچه بر تعداد اعتراضات جوامع بین المللی ، نسبت به حکومت اسلامی برای نقض فاحش حقوق بشر در این رژیم افزوده می شود ؛ تعداد اعدامها در انظار عمومی ، اعدامهای مخفیانه درون زندانهای قرون وسطائی این دشمنان بشریت افزایش می یابد.
در سال جاری که بسیاری از گروههای مدافع حقوق بشر ، و سازمانهای دفاع کننده از حقوق زنان و کودکان ، طبق روال همیشگی خود ، مواضع ضد بشری جمهوری اسلامی را برای چندمین بار مورد اعتراض قرار داده و ایشان را به رعایت این اصول انسانی دعوت می کنند ؛ سران وحشی و خونخوار این حکومت بدوی هم ، بر تعداد نامردمی های دائمی خودشان نسبت به ملت ایران می افزایند ؛ و با ادامه دادن به کارهای شنیع و دور از هر نوع شائبه های انسانی خویش ، نسبت به مردم رنجدیده ایران ، هر گونه ستم مضاعفی را روا می دارند !
جز این نیست ، که سیاستگزاران رژیم آخوندی ، برای مقابله با توصیه های سازمانهای بین المللی ، مانند کودکان به لجبازی برخاسته ، و بر شدت ستختگیری های خودشان نسبت به مردم ایران کوشاتر شده اند. کاری که بر کوتاه شدن عمر حکومت منفورشان ، سرعت بیشتری خواهد بخشید ؛ و دلائل محکم تری برای به انزوا کشیدن خودشان ، و سقوط هرچه سریعتر حاکمیت رژیمشان را تدارک خواهد دید .بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد ، در یک گزارش 18 صفحه ای به شصت و ششمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد ، ضمن ابراز نگرانی خودش از ادامه نقض دائمی حقوق بشر در ایران گفته که از شدت این اعمال نه تنها کاسته نشده ؛ بلکه حکومت جمهوری اسلامی بر شدت سرکوب نمودن مدافعان حقوق بشر ، حامیان حقوق زنان ، روزنامه نگاران و مخالفان دولتشان افزوده اند .
او به اعضای مجمع خاطرنشان ساخت ، که وی در سال گذشته ، با آقای محمد جواد لاریجانی در نیویورک ملاقات داشته ، و در ارتباط با نقض حقوق بشر توسط حاکمان رژیم اسلامی در ایران ، نکاتی را به او گوشزد کرده بوده است . محمد جواد لاریجانی هم در پاسخ دبیر کل سازمان ملل متحد ، ضمن دادن قول همکاری با این سازمان برای حل مشکل ، مراتب انزجار خود و دولت متبوعش را از صدور قطعنامه های محکومیت جمهوری اسلامی ابراز داشته است. می توان از این گزارش نتیجه گیری نمود که دولتمردان حکومت اسلامی ، نه آنکه هیچ رغبتی برای همکاری با سازمان ملل متحد ندارند ؛ بلکه بیش از پیش بر تعداد ستمهائی که بر ملت ایران روا می دارند نیز افزوده اند!این هم بدان معناست ، که سرکردگان رژیم جبار آخوندی ، حتی به اندازه بچه ها از خصلت منطقی بودن بهره ای نبرده ؛ و در حال لجبازی کردن با سازمانهائی هستند که به آنها ، درمورد نقض قوانین انسانی در ایران ، توصیه های بشردوستانه می کنند ! حکومت و دولت اسلامی ، با این کار کودکانه خویش ، " عرض خود می برند و نه تنها ما بلکه زحمت همگان را فراهم می آورند ! " غیر از اعدامها و شلاق زدنهای دردناک روزانه ، و غیر از شکنجه های ددمنشانه و تجاوزات بی شرمانه ، تعداد بی شماری از مردم ایران ، بخصوص جوانان کشور ما را ، به کام مخوف دیو اعتیاد به مواد مخدر انداخته اند ؛ تا ضمن بیمار ساختن اینهمه نیروی انسانی کارآمد ، توان عمومی جامعه را نیز به فلج شدن بکشانند ؛ و ایشان را از هر چه فعالیت مثبت که می توانند داشته باشند منفعل بسازند . خاصه آنکه تعدادی دیگر از این نیروهای انسانی میهمان ، به خاطر مشکلات سیاسی – اقتصادی که دارند ، از کشور می گریزند و به خارج از آن پناه می برند .
در خارج از کشور هم ، شاهد هستیم که در بعضی از کشورهای میزبان اروپائی این پناهجویان ، تعدادی از این افراد بی پناه ، که کشورهای میزبان قصد بیرون راندن آنها از سرزمینشان را دارند ؛ ناچار شده اند که به سبب استیصال مادی و معنوی ، و عدم دسرسی به مراجعی که بتوانند در این رابطه از آنها کمک بگیرند ؛ دچار افسردگی روحی هم شده اند ؛ که نومیدانه چنان از این دنیا بریده اند ، که در اعتصاب غذایشان جهت اعتراض به تصمیم آن کشورها ، لبهای خویش را نیز دوخته اند ! که شاید از این رهگذر بتوانند ؛ مراتب سخت و بحرانی شرایط کنونی خودشان را ، بیشتر به مسؤلان کشورهائی که به آنجا پناه برده اند نشان بدهند ! این افراد هم که در بلاتکلیفی به سر می برند ، و دست به اعتصاب های خشک و تر زده و لبهای خودشان را دوخته اند ؛ نیز نمونه هائی بارز از پایمال شدن حقوق بشری مردم ایران ، حتی در خارج از کشور هم می باشد .
مفهوم این سخن آنست که پدید آورنده چنین ناملایماتی در زندگی مردم ایران ، حتی آنهائی که در خارج از کشور زندگی می کنند هم ، حکومت مستبد جمهوری اسلامی است. تذکرات دبیرکل سازمان ملل متحد ، توصیه های بشردوستانه جمعیت های مدافع حقوق بشر ، اندرزهای دوستانه همتایان سیاسی ایشان ، اعتراضات مستقیم و غیر مستقیم ایرانیان خارج نشین به سردمداران حکومت فناتیک اسلامی ، اعتصابات داخلی کارگری ، و نمونه های بسیار دیگری که از همه جوامع دنیا در این رابطه دادخواهی می کنند ؛ همه و همه تلاشهائی هستند که از بیدادهای سران حکومت اسلامی است ؛ که بی محابا نسبت به ملت دردمند ایران انجام می دهند .
جباران حکومت سفاک رژیم منحط اسلامی ، چنان در داغی این اعمال ضد بشری شان ذوب شده اند ، که از عاقبت شومی که در انتظارایشان می باشد بی خبرند!
پائیز 1390 هلند
محترم مومنی روحی |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر